Έως τα τέλη της δεκαετίας του ’80, οι διαφημίσεις της Benetton έμοιαζαν με όλων των άλλων εταιριών ενδυμάτων: φωτογραφίες μόδας που παρουσίαζαν την κολεξιόν της εποχής, όμορφα και χαρούμενα πρόσωπα, φωτεινά χρώματα, ρούχα και αξεσουάρ της Benetton φορεμένα από μοντέλα που ποζάρουν μέσα σε στούντιο ή απλώς μπροστά από ουδέτερο φόντο. Oι διαφημίσεις αντικατόπτριζαν την ευρύτερη κουλτούρα της δεκαετίας του ’80, με τις εικόνες να καθορίζονται από μια καθαρή, προσεγμένη, «γυαλιστερή» αισθητική: ελκυστικοί νέοι, υγιείς και λεπτοί, διασκεδάζουν φορώντας τα ρούχα της εταιρίας. Στην εποχή τους, αυτές οι εικόνες είχαν υψηλή κοινωνικο-αισθητική αξία που μεταφράστηκε αποτελεσματικά σε οικονομικό κέρδος για τη Benetton. Αποτελούσαν αναφορές σε κάτι οικείο, ήταν εικόνες ενός σολιψιστικού καταναλωτισμού, ακίνδυνες μέσα στα όρια της ασφάλειας και των ανέσεων του δυτικού πολιτισμού.

Ένα νέο κύμα οργής προκάλεσε ο Χιλιανός πρόεδρος Σεμπαστιάν Πινιέρα με τον ισχυρισμό του ότι «πολλά» από τα βίντεο που αναρτήθηκαν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και εμφανίζουν περιστατικά κατάχρησης εξουσίας από την αστυνομία ενάντια σε διαδηλωτές είναι «ψευδείς ειδήσεις» και πως οι τεράστιες κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας στη χώρα που άρχισαν στα μέσα Οκτωβρίου υποδαυλίστηκαν από ξένες κυβερνήσεις. Οι διαδηλώσεις που ξεκίνησαν την 18η Οκτωβρίου μετά την ανακοίνωση της αύξησης της τιμής του εισιτηρίου του μετρό, επεκτάθηκαν σε ένα ευρύ κοινωνικό κίνημα διαμαρτυρίας, και στην πιο σοβαρή κρίση στη χώρα μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1990. Τουλάχιστον 26 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στις διαδηλώσεις και τις ταραχές, ενώ χιλιάδες άλλοι έχουν τραυματιστεί.

Γολγοθάδες… Ξέρω ξενιτεμένε μου αδερφέ, ότι μέρες που είναι, η σκέψη σου φτερουγίζει σ’ εκείνο το καπνισμένο φτωχοκάλυβο με τα σφαλιστά παράθυρα και τη χορταριασμένη αυλή. Βλέπεις, ο νους δεν γνωρίζει σύνορα μήτε φραγμούς κι ας κάνει πολλές φορές επίμονες στάσεις στα κρύα λιμάνια των αποχαιρετισμών, στα λευκά σαν φτερά αγγέλων μαντήλια, στην τρεμάμενη αγκαλιά της μάνας, στα απαλά ροδοδάχτυλα της κοπελιάς που δεν έλεγαν να ξεγλιστρήσουν μέσα από το δικό σου το χέρι…

Με τα νέα αντιπροσφυγικά μέτρα: Στρατόπεδα συγκέντρωσης και τόποι εξορίας σε ξερονήσια για τους πρόσφυγες Νέες και πολλές «Αμυγδαλέζες» και «Μόριες»   Ανακοινώθηκαν πρόσφατα από την κυβέρνηση τα νέα μέτρα για την αντιμετώπιση του προσφυγικού. Ήδη η πολιτική της μηδενικής ανοχής και της καταστολής είχε εφαρμοστεί από την κυβέρνηση και πριν από την ανακοίνωση των μέτρων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ-στηριγμένη στο θεσμικό πλαίσιο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ – διευρύνει και επιτείνει το αντιλαϊκό καθεστώς της ελαστικής απασχόλησης τόσο στη Γενική Εκπαίδευση όσο και την Ειδική Αγωγή, με αποτέλεσμα 35.000 αναπληρωτές να βρίσκονται σε διαρκή εργασιακή ομηρία και ανασφάλεια. Ακολουθώντας η ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ, τις ντιρεκτίβες του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ, καταργεί την προϋπηρεσία, εξωθεί στο περιθώριο τους συναδέλφους που πρόσφεραν εκπαιδευτικό έργο για 15-20 χρόνια, με ευτελείς αμοιβές και σε συνθήκες εξαθλίωσης.

Βολιβία Μετά την εκδίωξη του Έβο Μοράλες στο Μεξικό στα μέσα του Νοέμβρη, όπου του προσφέρθηκε πολιτικό άσυλο, η Τζανίν Ανιές αυτοανακηρύχθηκε προσωρινή πρόεδρος έξω από κάθε θεμιτή διαδικασία. Έκτοτε οι δυνάμεις του πραξικοπήματος έχουν εξαπολύσει ένα κύμα άγριας τρομοκρατίας και ρατσιστικής βίας ενάντια στους ιθαγενείς, προκειμένου να λυγίσουν το ευρύτερο λαϊκό κίνημα.