«Οι νόμοι υπάρχουν για να προστατεύουν τους ανθρώπους όχι για να τους ρεζιλεύουν. Εδώ και 400 χρόνια από τότε που υπάρχουν τα σχολεία οι νόμοι τονίζουν ότι η σχολική τάξη δεν είναι δημόσιος χώρος. Και δεν είναι δημόσιος χώρος γιατί η εκπαιδευτική διαδικασία είναι παιδαγωγική σχέση, που στηρίζεται στην εμπιστοσύνη ανάμεσα σε ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία.

18 ΜΑΪΟΥ 2020
Στο φύλλο του Λαϊκού Δρόμου στις 4/4 είχαμε γράψει για την κίνηση «Μετά θα λογαριαστούμε»: «Η απεύθυνση στο λαϊκό κίνημα με κεντρικό σύνθημα «θα λογαριαστούμε μετά», ανεξάρτητα από τα «αριστερά» της στολίδια, καταλήγει να ρίχνει νερό στον μύλο της κυρίρχης προπαγάνδας, καλλιεργεί τον συμφιλιωτισμό με τα αντιδραστικά ιδεολογήματα της «ατομικής ευθύνης» και του κοινωνικού κανιβαλισμού και εν τέλει αποδέχεται το δόγμα της «εθνικής συσπείρωσης μπροστά στη μάχη κατά του κορονοϊού». Δεν είναι καθόλου τυχαίο και όχι χωρίς σημασία το γεγονός ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ως κυβέρνηση έβαλε και αυτός το λιθαράκι του στο ξεχαρβάλωμα της δημόσιας υγείας, αξιοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προβάλλει αντίστοιχα συν­θήματα, αλλά και αυτούσιο το σύνθημα «θα λογαριαστούμε μετά». Και το κάνει αυτό με «αίσθημα κοινωνικής ευθύνης», καθώς -όπως μονότονα επαναλαμβάνουν τα στελέχη του- «τώρα πρέπει να είμαστε ενωμένοι κατά της πανδημίας και μετά βλέπουμε».

Η πανδημία του κορονοϊού, όπως και κάθε μεγάλος κίνδυνος που απειλεί μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, εκτός των άλλων, λειτουργεί και σαν μέτρο του χαρακτήρα των μέτρων για την αντιμετώπιση του. Δεν ξεχνάμε ότι στην βαρβαρότητα του καπιταλισμού, που αναλύεται κατά τομέα της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής, υπάρχει η λιτότητα για τους πολλούς και η κερδοφορία για τους λίγους, η κοινωνική καθυστέρηση, η μειωμένη πρόσβαση στην μόρφωση, στην πρόνοια και στην περίθαλψη. Ακόμα υπάρχει η διάλυση των δεσμών στις ανθρώπινες σχέσεις, η βία, τα ναρκωτικά, ο πόλεμος, οι νεκροί και οι καταστροφές του, οι πρόσφυγες και η καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και άλλα πολλά… Δεν είναι εφιάλτης, είναι ο κόσμος που οι απολογητές του καπιταλισμού θεωρούν σταθερό και αμετάβλητο εσαεί, και κάποιοι μεταρρυθμιστές, θεωρώντας όλα αυτά δεδομένα, προβάλουν λύσεις-μπαλώματα, χωρίς να θίγεται η αιτία του κακού, το οποίο φαινομενικά περιγράφουν με περίτεχνες θεωρίες, που απλά τους καθιστούν συνυπεύθυ…

«…Η δοκιμασία που βιώνουμε απελευθερώνει ήδη δυνάμεις του λαού μας που βρίσκονταν σε λήθαργο. Μέσα στην κρίση οι δομές μας εκσυγχρονίζονται. Η τεχνολογία ταξιδεύει παντού, αλλάζοντας τον τρόπο που εργαζόμαστε. Αλλά και μειώνοντας τη γραφειοκρατία. Ο εθελοντισμός ριζώνει. Εμείς οι ίδιοι λειτουργούμε, πλέον, πιο ομαδικά και πειθαρχημένα. Και χτίζουμε μία νέα σχέση εμπιστοσύνης στο κράτος, που στα δύσκολα δείχνει ότι στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Όλα αυτά θα είναι τα όπλα μας για την επόμενη μέρα…»

Αποφασίσαμε να καταπιαστούμε με ένα κείμενο επειδή θεωρούμε πως στη φάση αυτή κάθε άποψη που εκφράζεται, ιδιαίτερα από την πλευρά δυνάμεων με αναφορά στην κομμουνιστική αριστερά, πρέπει να ζυγίζεται δυο και τρεις φορές, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που ο κόσμος -όντας κλεισμένος στο σπίτι του- διαβάζει συνεχώς κείμενα και άρθρα στο διαδίκτυο. Ακόμη περισσότερο, όταν με μια ευκολία απόψεις και αντιλήψεις καλλιεργούν με «αριστερό» μανδύα τη συμφιλίωση με την κυρίαρχη ιδεολογία και τους πολιτικούς εκφραστές της.

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ
Άγριες αντιθέσεις ξεσπούν στην ΕΕ – Μετά την πανδημία έρχονται μνημόνια! Νέο σοβαρό πλήγμα -με τα το  Brexit- δέχεται το οικοδόμημα του δυτικοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, μετά από τη συντονισμένη άρνηση Γερμανίας και Ολλανδίας να αποδεχθούν την έκδοση ευρω-ομολόγων (κορωνο-ομόλογων) που «αμοιβαιοποιούν» τα επιτόκια δανεισμού της ευρωζώνης, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι χώρες της ΕΕ για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες από την επέλαση της πανδημίας.  Σε μία τέτοια περίπτωση η γερμανική οικονομία χάνει το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα να δανείζεται με χαμηλότερα επιτόκια από τις χρηματαγορές και μ’ αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίζει το φθηνότερο συγκριτικά με τις άλλες κυβερνήσεις χρήμα στην ντόπια αστική της τάξη. Άλλωστε την ίδια στάση είχε κρατήσει η Γερμανία και το 2011 στην τότε πρόταση των ευρωομολόγων. Η άτεγκτη στάση του Βερολίνου δημιουργεί βαθύ χάσμα στις ήδη τεταμένες σχέσεις των ισχυρών κρατών-μελών της ΕΕ και ιδιαίτερα μεταξύ Γερμανίας και Γ…

Πηγή: Mary Fitzgerald & Claire Provost – The New York Review of Books
Μετάφραση/Επιμέλεια: Ανδρέας Κοσιάρης
Πριν πέντε χρόνια, ο Ματέο Σαλβίνι έβγαλε τα ρούχα του και πόζαρε ημίγυμνος για μια σειρά από «σέξι» φωτογραφίες που δημοπρατήθηκαν στο eBay. Τότε ήταν απλά ένας υψηλά ιστάμενος του αποσχιστικού Ιταλικού κόμματος Λέγκα του Βορρά. Η περίεργη φωτογράφισή του έλαβε χώρα στο πλαίσιο του συνεδρίου του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία. Μεταξύ των δικαιούχων την δημοπρασίας ήταν και κομμάτι ενός Ιταλικού δικτύου κατά των εκτρώσεων, που ισχυρίζεται ότι «εμπνέεται» από την «κληρονομιά του Χριστιανικού πολιτισμού» και πως είναι η απάντηση σε μια «συνωμοσία κατά της ζωής».

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ Η κυβέρνηση προσφεύγει στη στρατοκρατική θωράκιση του Έβρου, μετατρέποντας τη χώρα σε σιδερόφρακτο,αντιπροσφυγικό φρούριο 1. Μετά τα πλωτά φράγματα και τις επιτάξεις ολόκληρων εκτάσεων σε Χίο και Μυτιλήνη για τη δημιουργία κλειστών στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους πρόσφυγες, η κυβέρνηση δείχνει ακόμα μια φορά το ακροδεξιό, αντιπροσφυγικό μένος της αυτή τη φορά στον Έβρο. Στο τελωνείο στις Καστανιές έχουν συγκεντρωθεί χιλιάδες πρόσφυγες, ύστερα από την κίνηση Ερντογάν να ανοίξει την κάνουλα των προσφυγικών ροών έπειτα και από τις τελευταίες εξελίξεις στο Ιντλίμπ, όπου δεκάδες Τούρκοι στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους σε σφοδρές συγκρούσεις που διεξάγονται ανάμεσα στα τουρκικά στρατεύματα από τη μία και τον συριακό στρατό που υποστηρίζεται από ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις από την άλλη.

Εκτός από τους τόπους εξορίας, το ντόπιο κατεστημένο εκμεταλλεύτηκε από το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα τις υπάρχουσες φυλακές για την κράτηση, την “αναμόρφωση” και την εξόντωση των κομμουνιστών και των πατριωτών αγωνιστών, και σε κάποιες περιπτώσεις, όπως αυτή της Ακροναυπλίας, τις αναδιαμόρφωσε και τις επέκτεινε. Οι γνωστότερες από τις φυλακές που “φιλοξένησαν” πολιτικούς κρατούμενους, ήταν το Γεντί Κουλέ στη Θεσσαλονίκη, απ’ όπου μάλιστα απέδρασε δυο φορές ο Ν. Ζαχαριάδης, ο πειθαρχικός ουλαμός Καλπακίου (το γνωστό Καλπάκι στην Ήπειρο), οι φυλακές της Κέρκυρας, οι φυλακές Συγγρού και Αβέρωφ στην Αθήνα, των Βούρλων στη Δραπετσώνα, οι φυλακές της Αίγινας, οι φυλακές της Αλικαρνασσού στην Κρήτη, και βέβαια, η Ακροναυπλία, το πιο βάρβαρο από τα γνωστά κάτεργα απ’ όπου πέρασαν – και κάποτε άφησαν την τελευταία τους πνοή οι πιο χαλύβδινοι από τους καταδιωγμένους αγωνιστές.

Τρομοκρατία και καταστολή Η υπεράσπιση δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών αναδεικνύεται σε ζήτημα πρώτης γραμμής για το λαϊκό κίνημα Οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί για αναίρεση, περιστολή και καταπάτηση στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών και καθολική επικράτηση συνθηκών πολιτικού αυταρχισμού και καταστολής εξελίσσονται ταχύτατα. Η διαρκής επίκληση του δόγματος «νόμος, τάξη και ασφάλεια», οι έξαλλες φωνές για «πάταξη της ανομίας με κάθε μέσο, με κάθε κόστος», οι υπαινικτικές ή κραυγαλέες αναφορές ακροδεξιού τύπου για το προσφυγικό ζήτημα, οι συνεχείς συκοφαντικές επιθέσεις ενάντια στις απεργίες των εργαζομένων και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα συντονίζονται με μια πολιτική επίδειξης πυγμής, με ενίσχυση του αντιδραστικού νομοθετικού πλαισίου και των μηχανισμών καταστολής, με αναβαθμισμένο «ρόλο» της ΕΥΠ.

Η επιβολή του ρεβιζιονισμού στο διεθνές και στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα

“Μία συνεχής σειρά από νίκες ενάντια σε μια συνεχή σειρά κολοσσιαίων δυσκολιών”, αυτή ήταν στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα η συγκλονιστική πορεία του σοβιετικού κράτους της διχτατορίας του προλεταριάτου που εγκαθίδρυσε η Οκτωβριανή Επανάσταση. Το πρώτο στον κόσμο σοσιαλιστικό κράτος έγινε φάρος για τις εργαζόμενες μάζες της υφηλίου, ένα ανοιχτό παγκόσμιο βήμα των καταπιεζομένων τάξεων: “Ζήτημα είναι αν μπορεί κανείς να αμφιβάλει, ότι η καταστροφή αυτού του βήματος, θα σκέπαζε για πολύν καιρό την κοινωνική και πολιτική ζωή των “προηγμένων” χωρών με τα σκοτάδια μιας αχαλίνωτης μαύρης αντίδρασης”, παρατηρούσε (στα “Δεκάχρονα του Οκτώβρη”) ο Στάλιν.

-Το Μ-Λ ΚΚΕ καταγγέλλει την άγρια αστυνομική βία, με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον αγώνα των κατοίκων των νησιών για να μην γίνουν στο τόπο τους οι νέες «κλειστές δομές» – φυλακές των προσφύγων – μεταναστών. Η ωμότητα των αστυνομικών επιθέσεων στη Μυτιλήνη και τη Χίο από μετακλητές και ενισχυμένες δυνάμεις των ΜΑΤ- στην συνέχεια του μέτρου της επίταξης, μέτρου που εφαρμόζεται σε εξαιρετικά κρίσιμες περιόδους, όπως ο πόλεμος, δεν είναι μόνο ένα μέτρο γραφής μιας εξαιρετικά αυταρχικής, κατασταλτικής κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και το μέτρο της απόλυτης δουλικότητας και υποταγής στην εξυπηρέτηση της συμφωνίας Ε.Ε-Τουρκίας, που υλοποιούν οι ελληνικές κυβερνήσεις στο προσφυγικό. Συμφωνία -που προσυπόγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- και έχει σαν αποτέλεσμα τον εγκλεισμό χιλιάδων προσφύγων στα νησιά του Β.Α. Αιγαίου.

Πολύς λόγος γίνεται για το ζήτημα που έθεσε ο «πολύνους» Τσίπρας στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, δηλ. «…πώς θα καταφέρει, τη δεύτερη φορά η Αριστερά, κερδίζοντας τις εκλογές, να αναλάβει την ευθύνη και τον έλεγχο όχι μόνο των κυβερνητικών θέσεων, αλλά και κρίσιμων αρμών της εξουσίας». Προφανώς, πρόκειται για βερμπαλισμούς και αερολογίες που ουσιαστικά παραβιάζουν ανοιχτές πόρτες. Όμως ας δούμε από κοντά αυτούς τους «αρμούς» που απειλούνται να ελεγχθούν από τον ΣΥΡΙΖΑ και που όμως αποτελούν την πεμπτουσία του αστικού συντάγματος.

Εκδηλώνοντας με σταθερό τρόπο τις επεκτατικές και επιθετικές επιδιώξεις της, τόσο διακηρυκτικά όσο και έμπρακτα, η Τουρκία καταφέρνει να εδραιώνει τις θέσεις της, εγκαθιδρύοντας το «νέο καθεστώς» του Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν υπάρχει αμφιβολία και από τα τελευταία γεγονότα γίνεται φανερό ότι, όσο η Τουρκία επιβάλλει την πολιτική αμφισβήτησης της συνθήκης της Λωζάνης προς κάθε κατεύθυνση, τα σενάρια θερμών επεισοδίων που γεννούν οι ολοένα και αυξανόμενες διεκδικήσεις της στο Αιγαίο πληθαίνουν.

ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΜΝΗΜΗ 1965. Αποστασια Μητσοτακη, αποσταθεροποιηση, δικτατορια.
1968- 1973 Η οικογενεια Μητσοτακη “εξοριστη” στο πολυτελες διαμερισμα της οδου Μιραμπο στις οχθες του Σηκουανα και με τους γονους σε ακριβα ιδιωτικα σχολεια.
1973. Επιστροφη απο τα “ενδοξα Παρισια” (σαν κατι να ηξεραν) λιγο πριν πεσει η Χουντα και σφαχτει η Κυπρος.
1975. Το υπουργικο συμβουλιο της Νεας Δημοκρατιας παραχωρει στον υπουργο Εθνικης Αμυνας το δικαιωμα, να αρει τις ποινικες διωξεις κατα των υπευθυνων για την τραγωδια της Κυπρου
1977. Διασκεψη ΟΗΕ στην Αθηνα. Η Νεα Δημοκρατια υπογραφει την αναγνωριση της μακεδονικης γλωσσας ως επισημης γλωσσας στη Λαϊκη Δημοκρατια της Μακεδονιας
1978. το Κομμα Νεοφιλελευθερων κλεινει το συντομο κυκλο του κι ο Μητσοτακης μπαινει ως υπουργος Συντονισμου στη Ν Δ.

Έχουμε εισέλθει στο 2020, το έτος κατά το οποίο οι ειδικοί στα Ηνωμένα Έθνη (ΗΕ) προέβλεψαν κάποτε ότι η Γάζα θα γινόταν μη βιώσιμη. Αλλά η θλιβερή πραγματικότητα δεν είναι μόνο ότι αυτοί οι ίδιοι ειδικοί είπαν ότι η Γάζα ήταν ήδη μη βιώσιμη το 2017, αλλά ότι τώρα ο πληθυσμός των 2 εκατομμυρίων που κατοικούν στη Γάζα βρίσκεται κάτω από την πραγματική απειλή της γενοκτονίας. Η Sara Roy του Κέντρου Μελετών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ για τη Μέση Ανατολή, η οποία θεωρείται κορυφαία μελετητής της οικονομίας της Γάζας, έγραψε ότι “αθώοι άνθρωποι, οι περισσότεροι από αυτούς νέοι, δηλητηριάζονται αργά στη Γάζα από το νερό και πιθανόν από το έδαφος στο οποίο φυτεύουν.” Γι’ αυτό ας αναλύσουμε αυτή τη δήλωση, βάσει των στοιχείων που έχουμε στη διάθεσή μας.

Μνημείο πολιτικής υποτέλειας στις ΗΠΑ αποτελούν, κυριολεκτικά, οι τοποθετήσεις που έγιναν στην Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής από την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης για τη Συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ, με την οποία επεκτείνονται οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στη χώρα. Η Επιτροπή την υπερψήφισε, με τις ψήφους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, που η κυβέρνησή του προώθησε αυτή τη “Στρατηγική Συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ” αλλά δεν πρόλαβε να την κυρώσει και την παρέδωσε για την τελική κύρωση στην κυβέρνηση της ΝΔ, εντελώς υποκριτικά ζήτησε το “πάγωμά” της “επιφυλασσόμενος” να την ψηφίσει στην Ολομέλεια της Βουλής.

Ιστορικές «παλικαριές»… «…Για τα 100 τιμημένα και ηρωικά χρόνια του ΚΚΕ νιώθουμε δικαιολογημένη υπερηφάνεια… το ΚΚΕ άντεξε παλικαρίσια σε όλες τις στροφές της ταξικής πάλης… στάθηκε όρθιο στο μεγάλο ιστορικό πισωγύρισμα της αντεπανάστασης του 1991… » Κουτσούμπας Δ. 22/11/2018 Το παραπάνω απόσπασμα (αν και αποτελεί πανομοιότυπη επανάληψη από λόγους πολλών αντίστοιχων παλαιότερων εκδηλώσεων) εκφωνήθηκε στην 20η διεθνή συνάντηση κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, για την οποία ο Περισσός περηφανεύεται ότι συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ. Χωρίς να αποτελεί αντικείμενο του άρθρου, για την ιστορία να πούμε ότι αυτή η «διεθνής» αποτελείται στην συντριπτική της πλειοψηφία από παραδομένα ρεβιζιονιστικά κόμματα, με ιδιαίτερα επιβαρυμένο «πολιτικό μητρώο», τα οποία υπήρξαν και παραμένουν άλλωστε οι ιδεολογικοί και πολιτικοί συνοδοιπόροι του ΚΚΕ εδώ και πολλές δεκαετίες. Ξεχωριστή σε «παλικαριά» συμμετοχή, σίγουρα, αυτή του… ΚΚ Κίνας, το οποίο καλείται και συμμετέχει (με πρωτοβουλία του Κ…

Αντώνης Παπαδόπουλος (Μ-Λ ΚΚΕ): Η ελληνοτουρκική κρίση και οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο (βίντεο)Πολιτική, Πρωτοσέλιδαεισήγηση, Μ-Λ ΚΚΕ, πολιτική εκδήλωση Το Μ-Λ ΚΚΕ πραγματοποίησε με επιτυχία την κεντρική πολιτική του εκδήλωση, με αφορμή την ελληνοτουρκική κρίση και τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον πολιτιστικό χώρο “Σήμα” το Σάββατο 18 Γενάρη, σηματοδοτώντας την έναρξη ενός κύκλου δημόσιων πολιτικών εκδηλώσεων και συζητήσεων που θα πραγματοποιήσει πανελλαδικά το Μ-Λ ΚΚΕ την επόμενη περίοδο.

Από το κλείσιμο της κεντρικής πολιτικής εκδήλωσης του Μ-Λ ΚΚΕ για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις (βίντεο)
Παρακολουθείστε το κλείσιμο της κεντρικής πολιτικής εκδήλωσης την οποία πραγματοποιήσε το Μ-Λ ΚΚΕ στις 18 Γενάρη με αφορμή την ελληνοτουρκική κρίση και την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και τη νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Για την εκρηκτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική
Αυτό που χαρακτηρίζει την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρια Αφρική είναι οι ανακατατάξεις στη δύναμη των διεθνών κέντρων και στην αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων ανάμεσά τους, που προκαλούν απότομη κλιμάκωση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής και σκοτεινιάζουν το διεθνή ορίζοντα. Μπροστά σε αυτές τις κρίσιμες εξελίξεις αναδημοσιεύουμε τμήμα των αποφάσεων του 6ου Συνεδρίου του Μ-Λ ΚΚΕ (Μάης 2018) που αναφέρονται στην περιοχή μας, στο βαθμό που βοηθούν να κατανοηθούν οι εξελίξεις που σημειώνονται σήμερα και να χαραχθεί ένας σωστός πολιτικός προσανατολισμός. Εξασθενούν οι θέσεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στη φλεγόμενη Μέση Ανατολή και ενισχύονται οι θέσεις του ρώσικου ιμπεριαλισμού

Λένιν: εμπνευστής και θεμελιωτής της 3ης Κομμουνιστικής Διεθνούς -100 χρόνια από την ίδρυσή της
Στις 24 Γενάρη 1919 αντιπρόσωποι οκτώ μαρξιστικών κομμάτων, συγκεντρώθηκαν στη Μόσχα και έστειλαν προσκλήσεις σε 39 κόμματα, συνδικάτα και άλλες αριστερές οργανώσεις, για το πρώτο παγκόσμιο, ιδρυτικό συνέδριο της 3ης Κομμουνιστικής Διεθνούς. Η πρόσκληση για συνέδριο, που αποτελούσε ένα βασικό πρόγραμμα αρχών και δράσης καταρτισμένο «σύμφωνα με το πρόγραμμα της ομάδας «Σπάρτακος» της Γερμανίας και του Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκων) της Ρωσίας. Η Κομμουνιστική Διεθνής, που θα ιδρυόταν ήταν ο καρπός μακράς εξέλιξης των μαζών προς τα αριστερά. Αυτή η εξέλιξη είχε αρχίσει από την εποχή ακόμα του Μαρξ και του Ένγκελς και οι πιο κοντινές ρίζες της βρίσκονταν στη δημιουργία, στα 1903, της μπολσεβίκικης ομάδας μέσα στο ρωσικό κόμμα, στη μακρόχρονη πάλη, που διεξάχθηκε στην προπολεμική περίοδο τόσο στη Ρωσία, όσο και μέσα στη 2η Διεθνή ενάντια (στους μενσεβίκους αναθεωρητές και τους κεντριστές ο…