Μ-Λ ΚΚΕ
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου
Κλιμακώνεται η βαθιά και παρατεταμένη πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση στην οποία παραδέρνει η Γαλλία. Οι τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις και η διαρκής απώλεια ισχύος της ΕΕ και της Γαλλίας στα πλαίσια των παγκόσμιων ανταγωνισμών και ανακατατάξεων, η ταπεινωτική συμφωνία για τους δασμούς που επέβαλαν οι ΗΠΑ στην ΕΕ, αλλά και η συμμετοχή στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και η συνακόλουθη στροφή στην «πολεμική οικονομία» με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, επέτειναν τους κλυδωνισμούς στις οικονομίες συνολικά των χωρών του «κόμματος του πολέμου» (Γαλλία, Γερμανία και Μ. Βρετανία).
Άλλωστε όπως πιστοποιούν οι εξελίξεις, οι δυνάμεις της Ευρώπης παραμένουν καθηλωμένες στο ρόλο του «φτωχού συγγενή» σε παγκόσμιο επίπεδο, με φόντο τον οξύτατο ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στον πλανήτη.Ιδιαίτερα στην υπερχρεωμένη Γαλλία (δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης, με χρέος που αγγίζει το 114% του ΑΕΠ -όσο και της Ελλάδας όταν μπήκε στα μνημόνια πριν δεκαπέντε χρόνια- και έλλειμμα 5,8%), ο μακρονισμός εμφανίζεται πρωτοσύγκελλος στην εφαρμογή της ακραία νεοφιλελεύθερης-ακροδεξιάς πολιτικής που οδηγεί το λαό στην εξαθλίωση. Η ολόπλευρη κρίση του μακρονισμού κορυφώθηκε στη συγκυρία εξαιτίας της θεραπείας-σοκ για την οικονομία που αποπειράθηκε να περάσει ο διορισμένος Μπαϊρού -τέταρτος πρωθυπουργός σε λιγότερα από δύο έτη.
Ο Μπαϊρού, ως γνωστόν, και οι υπουργοί του κατέφυγαν σε ένα ρεσιτάλ εκφοβισμού και κατατρομοκράτησης του γαλλικού λαού. Επισείοντας τη δαμόκλειο σπάθη του ΔΝΤ, ο ίδιος ο Μπαϊρού εξίσου αλαζονικά -όπως και ο πρόεδρός του- πλειοδότησε σε αντιλαϊκούς εκβιασμούς: «οι Γάλλοι έχουν να αποφασίσουν αν θα σταθούν με την πλευρά του χάους ή με την πλευρά της συνείδησης και της ευθύνης… η αντίληψη πως οι Γάλλοι εργαζόμενοι μπορούν να σταματούν την εργασία στις αρχές της δεκαετίας των ’60 είναι πλέον ξεπερασμένη». Εμφάνισε την έγκριση του προγράμματος-καταπέλτη που είχε στο συρτάρι του ως «την τελευταία στάση πριν την άβυσσο και τη συντριβή». Τόλμησε δε αισχρά να παρομοιάσει την «υποταγή στο χρέος» με την «υποταγή στη στρατιωτική βία».
Το διακύβευμα για τον αλαζόνα Μπαϊρού (που ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης και τελικά καταψηφίστηκε εκκωφαντικά με 364 ψήφους έναντι 194 υπέρ) ήταν το πέρασμα στον προϋπολογισμό του 2026 κοινωνικών περικοπών ύψους 44 δισ. ευρώ, παράλληλα με τη χρηματοδότηση με 64 δισ. της πολεμικής βιομηχανίας ως το 2027. Μετά τη χρεοκοπία του εννιαμηνίτη Μπαϊρού, διορίστηκε από το Μακρόν ο μέχρι πρότινος υπουργός Άμυνας Λεκορνί, ο οποίος προανήγγειλε «ρήξεις όχι μόνο σχηματικές ,αλλά και ουσιαστικές».
Αξίζει να σημειωθεί πως η λαλίστατη Λεπέν χαρακτήρισε την ψήφο εμπιστοσύνης ως μια «στιγμή αλήθειας όπου οι υπεύθυνοι αναγκάζονται να παρουσιάσουν τα καταστροφικά αποτελέσματα 5 δεκαετιών σπατάλης» χύνοντας το νεοφασιστικό της δηλητήριο προς τις λαϊκές μάζες. Δίνοντας παράλληλα τα διαπιστευτήριά της στη ντόπια μεγαλιαστική τάξη, διακήρυξε πως σέβεται τους θεσμούς και δεν καλεί για την απομάκρυνση του προέδρου.
Στο γνωστό τους ρόλο της «υπεύθυνης δύναμης» και οι εξαϋλωμένοι Σοσιαλιστές, οι οποίοι δε συμμετείχαν στην πρόταση μομφής, αφού μέχρι την τελευταία στιγμή παζάρευαν με το Μακρόν πρωθυπουργό που θα προέρχεται από την παράταξή τους…
Μπροστά σε αυτό το σκηνικό σήψης του αστικού πολιτικού συστήματος που εγγυάται μόνο το πετσόκομμα και των τελευταίων εργατολαϊκών κατακτήσεων, εκατοντάδες χιλιάδες λαού και νεολαίας συμμετείχαν στις 10 Σεπτέμβρη σε γενική απεργία προχωρώντας σε αποκλεισμούς δρόμων, σιδηροδρομικών σταθμών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, διαδηλώνοντας μαχητικά ενάντια στον προϋπολογισμό-λαιμητόμο των Μακρόν-Λεκορνί. Απέναντι στις μαζικές κινητοποιήσεις που έλαβαν χώρα σε πανεθνική κλίμακα, ο Γάλλος πρόεδρος επιστράτευσε την πολιτική του βούρδουλα, κατεβάζοντας στους δρόμους 80.000 αστυνομικούς που πραγματοποίησαν εκατοντάδες συλλήψεις.
Οι διαδηλωτές ανανέωσαν το ραντεβού τους για τις 18 Σεπτέμβρη, ημέρα νέων πανεθνικών κινητοποιήσεων.
e-prologos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου