Μητσοτάκης ή χάος; Είναι το ερώτημα που τέθηκε σε πρόσφατη δημοσκόπηση. Και η απάντηση; Χάος 42%, Μητσοτάκης 30%, Άλλο 28%!! Με τον «κανένα» να κρατάει σταθερά την πρωτιά ως καταλληλότερος πρωθυπουργός. Το εκβιαστικό δίλημμα που επανειλημμένα πρότασσε ο πρωθυπουργός για να διασφαλίσει τη μακροημέρευση της αντιδραστικής του κυριαρχίας στην πολιτική ζωή της χώρας απαντήθηκε αποστομωτικά. Το 70% προτιμάει οτιδήποτε άλλο εκτός του Μητσοτάκη, με το «χάος» να θριαμβεύει…
Η προπαγάνδα ακραίας κινδυνολογίας που ταυτίζει την απόρριψη και την καταγγελία της αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ με «σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας» βουλιάζει μέσα στην εντεινόμενη λαϊκή δυσφορία και αγανάκτηση για το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής. Οι ανοχές και οι αντοχές της κοινωνίας έχουν στερέψει. Η μοναδική βεβαιότητα που κυριαρχεί σε ένα λαό που φτωχοποιείται, καταχρεώνεται και αντιμετωπίζεται, στην καλύτερη περίπτωση, με επιδόματα ελεημοσύνης είναι πως με την παρούσα κυβέρνηση το μέλλον του διαγράφεται όλο και πιο σκοτεινό. Ακόμη και το «χάος» αξιολογείται σαν προτιμότερη εκδοχή!
Αυτή την περίοδο, ένας μεγάλος αναβρασμός επικρατεί στις αγροτικές περιφέρειες. Οι κτηνοτρόφοι, ιδιαίτερα, βρίσκονται κυριολεκτικά σε απόγνωση, καθώς ολόκληρα κοπάδια θανατώνονται λόγω της ευλογιάς των αιγοπροβάτων, με την κυβέρνηση όχι απλώς να αδιαφορεί αλλά να υπογράφει την καταδίκη της ελληνικής κτηνοτροφίας. Ο αποκλεισμός του αεροδρομίου της Αλεξανδρούπολης, εν όψει της άφιξης του Κυρ. Μητσοτάκη, και η εξευτελιστική φυγάδευσή του από πλαϊνή πόρτα του αεροδρομίου, μέσα από χωματόδρομο και με την απαραίτητη προστασία των ΜΑΤ, είναι ενδεικτική των εκρηκτικών διαθέσεων που επικρατούν στον αγροτικό κόσμο. Με τα κρούσματα ανάλογης «υποδοχής» κυβερνητικών αξιωματούχων να πολλαπλασιάζονται, σε ολόκληρη τη χώρα.
Το υπόβαθρο της οργής, της διαμαρτυρίας και των κινητοποιήσεων των αγροτών δεν περιορίζεται, δεν εντοπίζεται μόνο στις καθυστερήσεις των αποζημιώσεων και την παύση πληρωμών που έχει κηρύξει η κυβέρνηση λόγω του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, στις εξωφρενικές απάτες, ρεμούλες και μίζες των «γαλάζιων» ημέτερων», στη σκανδαλώδη «γαλάζια» διαπλοκή. Επεκτείνεται και εδράζεται στην πλήρη εγκατάλειψη και ερημοποίηση της υπαίθρου και των κατοίκων της, στη σταδιακή απαξίωση, υπονόμευση και τρομακτική συρρίκνωση του πρωτογενούς τομέα, ιδιαίτερα κατά τα χρόνια της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης. Το ποσοστό της αγροτικής παραγωγής στο ελληνικό ΑΕΠ έχει κατρακυλήσει στο 3,5! Το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς -αποτέλεσμα μιας διαχρονικής αντιαγροτικής πολιτικής- εντείνεται και επιταχύνεται.
Μπροστά σε πολιτικές εξελίξεις
Τα πλατιά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου βιώνουν πρωτοφανείς συνθήκες στερήσεων, φτώχειας, εκμετάλλευσης και ανασφάλειας. Την ίδια στιγμή, ακραίος πλούτος συγκεντρώνεται σε μια μικρή μειοψηφία ολιγαρχών. Η συντριπτική λαϊκή απαξίωση του άλλοτε «αναντικατάστατου» πρωθυπουργού και της πάλαι ποτέ «παντοδύναμης» κυβέρνησής του και ο θρυμματισμός του αλαζονικού αφηγήματός τους περί «ασφάλειας», «ανάπτυξης» και «κανονικότητας» έχουν θορυβήσει τα αστικά και ιμπεριαλιστικά επιτελεία που επιχειρούν να χειραγωγήσουν τις πολιτικές εξελίξεις.
Καθώς ο κύκλος της ισχυρής επικράτησης της ΝΔ με επικεφαλής τον Κυρ. Μητσοτάκη έχει κλείσει, η αναγκαία πλέον απόσυρση/αντικατάστασή του απαιτεί την εύρεση εναλλακτικών «λύσεων» ικανών να εκτονώσουν, να εγκλωβίσουν και ενσωματώσουν τους εξελισσόμενους κοινωνικούς κραδασμούς.
Οι σχετικές διεργασίες επιταχύνονται. Όλα καταμαρτυρούν πως επέρχονται πολιτικές εξελίξεις. Έλληνες ολιγάρχες και πρεσβείες -με το μηχανισμό της αμερικανικής πρεσβείας πρωτίστως σε οργασμό μηχανορραφιών- επιχειρούν να διαμορφώσουν την «επόμενη μέρα». ΜΜΕ που λιβάνιζαν, με εμετικό τρόπο, την κυβέρνηση ΝΔ και τον πρωθυπουργό της μεταστρέφονται, αποστασιοποιούνται, ασκούν κριτική, πολλές φορές έντονη.
Στη ΝΔ και την κυβέρνηση, πλέον, που βρίσκονται στη δίνη των απανωτών σκανδάλων, οι γκρίνιες, οι εντάσεις, οι ανοικτές και έντονες πλέον διαφοροποιήσεις όχι μόνο δεν καταλαγιάζουν αλλά περνάνε σε υψηλότερο επίπεδο. Αντιθέσεις και προσωπικές ατζέντες απελευθερώνονται και προβάλλονται σε δημόσια θέα. Οι δελφίνοι, τα «αντάρτικα» και τα «στρατόπεδα» παίρνουν θέσεις και ετοιμάζονται για την «επόμενη μέρα». Το εκρηκτικό κοινωνικό υπόστρωμα σε συνδυασμό με την ενισχυόμενη προοπτική απώλειας της κυβερνητικής εξουσίας επενεργούν πολλαπλασιαστικά στα φαινόμενα κυβερνητικής κρίσης. Με τις κινήσεις του Αντ. Σαμαρά να λειτουργούν ως επιταχυντής της.
Τα δημοσιεύματα για την αναγκαιότητα διαδοχής του Κυρ. Μητσοτάκη και τα σενάρια για το ποιοι ενδέχεται να τον αντικαταστήσουν πυκνώνουν, τροφοδοτούν τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα. Το ποιο θα ευδοκιμήσει είναι ένα ανοικτό ζήτημα.
Βέβαιο είναι πως βρισκόμαστε μπροστά σε πολιτικές εξελίξεις. Το πολιτικό τοπίο είναι σε διαδικασία μεταβολών, οι οποίες, εκτός από την αποφασιστική επίδραση του λαϊκού παράγοντα, ενισχύονται και καθορίζονται, σε μεγάλο βαθμό, και από τις παγκόσμιες εξελίξεις, με την προεδρία Τραμπ να είναι στο επίκεντρο της μεγάλης γεωπολιτικής αναστάτωσης και ρευστότητας που επικρατεί πλέον στον πλανήτη και μόλις τώρα να αρχίζει να ξεδιπλώνει τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της στην ευρύτερη περιοχή και τη χώρα μας.
Βενζινάδικο «η Ελλάς»
Δεν πρόλαβε η πολυαναμενόμενη πρέσβειρα των ΗΠΑ, Κίμπερλι Γκιλφόιλ, να πατήσει το πόδι της στην Ελλάδα και γίναμε «ενεργειακός κόμβος»… «Οι ΗΠΑ επέστρεψαν», δήλωσε θριαμβευτικά. Με τα ΜΜΕ να μας βομβαρδίζουν με τα «καμώματά» της και με τις μεγαλοστομίες της κυβερνητικής προπαγάνδας. Ευτράπελες δηλώσεις, θριαμβευτικού τύπου, διαδέχονται η μια την άλλη. Κυρ. Μητσοτάκης: «Μια χώρα που μιλάει ισότιμα με τις ΗΠΑ»! Στ. Παπασταύρου, υπουργός Ενέργειας: «Η Ελλάδα συνδιαμορφώνει ενεργειακή στρατηγική στην περιοχή»! Στην Ελλάδα τους, της δουλοφροσύνης, αναφέρονται, τρομάρα τους, οι κατεξοχήν εκφραστές της πολιτικής της υποτέλειας.
Περί τίνος πρόκειται, όμως; Ποιες είναι οι περιβόητες «επιτυχίες» του έλληνα πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του; Στο Forum του Ζάππειου, παρουσία αμερικανών υπουργών και των ευρωπαίων υπουργών Ενέργειας, συμφωνήθηκε η περαιτέρω ανάπτυξη και δημιουργία διαμετακομιστικού κόμβου εισαγωγής για το αμερικανικό LNG, πώλησής του και εφοδιασμού της νοτιοανατολικής Ευρώπης και της χώρας μας.
Απροκάλυπτα διακηρυγμένος σκοπός του Forum είναι η εκδίωξη του φθηνού ρωσικού αερίου και η αντικατάστασή του από το πανάκριβο αμερικανικό LNG. Και, επιπλέον, η αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Αν. Μεσόγειο, σύμφωνα με το σύνθημα του Τραμπ, κατά την ορκωμοσία του, «Drill baby, drill», όταν διακήρυξε την επιστροφή στα ορυκτά καύσιμα. Έτσι, η σημαία της «πράσινης μετάβασης» σωριάστηκε στο έδαφος, και ο εδώ σημαιοφόρος Κυρ. Μητσοτάκης την αποχαιρέτησε, συμμορφούμενος πλήρως με τις εντολές του «νέου σερίφη».
Σε βενζινάδικο των ΗΠΑ, λοιπόν, μετατρέπεται κατ’ αρχάς η χώρα μας, για την εκτόπιση της Ρωσίας, εμπλέκοντάς την βαθύτερα στη δίνη των ιμπεριαλιστικών και περιφερειακών ανταγωνισμών, βαθαίνοντας τις σχέσεις εξάρτησης και υποταγής στις ΗΠΑ, προσθέτοντας νέες εστίες έντασης με την Τουρκία και επιδεινώνοντας τις ήδη εχθρικές σχέσεις με τη Μόσχα.
Ένα βενζινάδικο με σοβαρές κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Το πανάκριβο αμερικανικό LNG θα εκτινάξει την ενεργειακή φτώχεια στη χώρα μας και σε όλη την Ευρώπη. Και θα επιφέρει σημαντική περιβαλλοντική επιβάρυνση, καθώς έχει πολύ μεγαλύτερο ανθρακικό αποτύπωμα από το φυσικό αέριο αγωγών.
Αναγκαία προϋπόθεση για να προχωρήσουν οι αμερικανικοί ενεργειακοί σχεδιασμοί είναι να επιταχυνθούν οι «διευθετήσεις» στην Αν. Μεσόγειο και το Αιγαίο. Διευθετήσεις που όλα καταμαρτυρούν πως θα έχουν προκρούστειο χαρακτήρα για την Ελλάδα, με την Τουρκία ακόμη πιο ενισχυμένη.
Η επαναφορά του αμερικανικού σχεδίου τύπου «Πενταμερούς» -που προβλήθηκε σαν πρωθυπουργική πρόταση/πρωτοβουλία ενός Πολυμερούς Σχήματος 5Χ5 συμπεριλαμβάνοντας την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Τουρκία και τη Λιβύη- με όλη τη διατεταγμένη αρθρογραφία που ακολούθησε (ακόμη και τη Μ. Δαμανάκη ξέθαψαν) και τις επανειλημμένες δηλώσεις του «φιλέλληνα», κατά δήλωσή του, υπουργού Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη, προϊδεάζει για συμφωνίες που θα επιφέρουν δραστική συρρίκνωση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, τουλάχιστον.
Αυτή είναι η «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της χώρας, και οι ισχυρές -τάχα- συμμαχίες της ελληνικής ολιγαρχίας. Αυτός είναι ο «πρωταγωνιστικός» της ρόλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου