Την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, το 6ο Διατλαντικό Συνέδριο Ενεργειακής Συνεργασίας (P-TEC). Ένας εσμός με πάνω από 1200 συμμετέχοντες. Ανάμεσά τους Ευρωπαίοι και Αμερικανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, όπως οι Αμερικανοί Υπουργοί Ενέργειας, Ράιτ, και Εσωτερικών, Μπέργκαμ, (επικεφαλής του «Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας»), καθώς και διευθύνοντες σύμβουλοι ενεργειακών γιγάντων (Chevron, ExxonMobil, Cheniere, Westinghouse κ.ά.), συναντήθηκαν στο Ζάππειο. Κεντρικό μήνυμα που έστειλαν είναι ότι η εποχή της ρωσικής ενέργειας στην Ευρώπη έχει τελειώσει και ξεκινά η εποχή του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG). Στην Ελλάδα ανατίθεται ρόλος «πρατηριούχου» και η κυβέρνηση με περισσή κομπορρημοσύνη, πανηγυρίζει ότι έχει μετατρέψει τη χώρα σε κύρια «πύλη εισόδου» ενέργειας στην Ευρώπη.
Οι ομιλίες των Αμερικανών αξιωματούχων ήταν αποκαλυπτικές. Ο Ράιτ, δήλωσε ωμά ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν «καταπληκτική αφθονία φυσικού αερίου» και βλέπουν μια «τεράστια ευκαιρία να αντικαταστήσουν όλο το ρωσικό αέριο» στην Ευρώπη. Το γεωπολιτικό επιχείρημα ήταν ότι κάθε μόριο που δεν πωλείται από τη Ρωσία στην Ευρώπη, μένει στο έδαφος και δεν χρηματοδοτεί τη «ρωσική πολεμική μηχανή».
Ο Ράιτ άσκησε κριτική στην ευρωπαϊκή πολιτική της «πράσινης μετάβασης», που προωθούσε και η αμερικανική διοίκηση των Δημοκρατικών, χαρακτηρίζοντάς την «απόλυτο υπαρξιακό κίνδυνο για την προσιτή Ενέργεια». Έδειξε τη Γερμανία, λέγοντας ότι «διπλασίασε την τιμή του ηλεκτρικού» με μειωμένη παραγωγή, και τόνισε ότι οι επενδύσεις τρισεκατομμυρίων σε ΑΠΕ παγκοσμίως αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές. Οι Αμερικάνοι μιλάνε για προσιτή ενέργεια συγκρίνοντάς την με το κόστος των ΑΠΕ. Έχουν αποκλείσει τη φτηνότερη ρωσική ενέργεια για ειρηνικούς τάχα λόγους και ενεργειακής απεξάρτησης. Την ίδια ώρα διεκδικούν την αποκλειστικότητα-εξάρτηση της ενεργειακής προμήθειας της Ευρώπης και μάλιστα με πολλαπλάσιο κόστος. Μερίμνησαν για την καταστροφή των αγωγών της Ουκρανίας συμπαρασύροντάς την σε ολέθριο πόλεμο και με το αμερικανόπνευστο σαμποτάζ των αγωγών Νορθ Στριμ.
Ο Μπέργκαμ ενίσχυσε αυτή τη γραμμή δηλώνοντας ότι «δεν βρισκόμαστε σε περίοδο ενεργειακής μετάβασης, αλλά ενεργειακής προσθήκης». Συνέδεσε την ανάγκη για περισσότερα ορυκτά καύσιμα με την «κούρσα εξοπλισμών» της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ) με την Κίνα, την οποία χαρακτήρισε υπαρξιακή απειλή. Ταυτόχρονα στρεφόμενος κατά της «πράσινης μετάβασης», υπέδειξε στους Ευρωπαίους, κολαούζους των ΗΠΑ, ότι κινδυνεύουν «να χάσουν το επόμενο κύμα ανάπτυξης λόγω του ρυθμιστικού καθεστώτος».
Κλειδί σε αυτόν τον σχεδιασμό είναι ο «Κάθετος Διάδρομος», που θα μεταφέρει το αμερικανικό φυσικό αέριο (LNG) από τις ελληνικές υποδομές (FSRU Αλεξανδρούπολης, Ρεβυθούσα) προς Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Μολδαβία και Ουκρανία. Η διευθύνουσα σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ ανακοίνωσε ότι ο τερματικός της Ρεβυθούσας είναι κιόλας πλήρης μέχρι το 2031 και το 80% των εισαγωγών LNG προέρχεται πλέον από τις ΗΠΑ.
Στο πλαίσιο του Συνεδρίου υπογράφτηκαν συμφωνίες αλλαγής μετόχων και ποσοστών στο «Block 2» (Βορειοδυτικό Ιόνιο), με την ExxonMobil να αποκτά το 60% της κοινοπραξίας και να ανακοινώνει έτοιμη να προχωρήσει στο τέλος του 2026 σε διερευνητική γεώτρηση, με την προϋπόθεση βέβαια ότι η κυβέρνηση θα μεριμνήσει για την άρον – άρον έγκριση των απαιτούμενων περιβαλλοντολογικών μελετών. Επίσης, υπογράφτηκαν μια σειρά μακροπρόθεσμων συμβολαίων για διάθεση αμερικανικού LNG σε Πολωνία και Ουκρανία και στην Ελλάδα μέσω της κοινοπραξίας ΑΚΤΩΡ-ΔΕΠΑ. Σημαντικές υπήρξαν και οι επαφές των Αμερικανών αξιωματούχων με Έλληνες εφοπλιστές για τη μεταφορά των αμερικανικών εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Ο Μητσοτάκης έμπλεος υπερηφάνειας πρόβαλε το «ιστορικό διήμερο» σαν «ηχηρή επιβεβαίωση του κεντρικού ρόλου της Ελλάδας στη διεθνή ενεργειακή σκηνή», ενώ χαρακτήρισε τον «Κάθετο Διάδρομο» «κεντρική ενεργειακή αρτηρία της Ανατολικής Ευρώπης». Με τέτοιες αναφορές επιχειρεί να ξεχαστεί τόσο η κατάργηση με αμερικανικό νον πέιπερ του άλλοτε ιστορικού αφηγήματος του East Med για τη μεταφορά φυσικού αερίου από Κύπρο σε Κρήτη, όσο και η ταπείνωση της Κάσου, όπου με τουρκικό φιρμάνι τα «γκρίζα» ελληνικά νησιά δεν έχουν δικαιώματα πέραν των 6 ναυτικών μιλίων.
Η κυβέρνηση θριαμβολογεί ότι για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια ξεκινούν ερευνητικές γεωτρήσεις για την αξιοποίηση πιθανών κοιτασμάτων φυσικού αερίου βορειοδυτικά της Κέρκυρας, από την Exxon Mobil, καλλιεργώντας την ψεύτικη προσδοκία ότι «η Ελλάδα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της σε φυσικό αέριο για πολλά χρόνια». Μα ήδη, όπως καιρό τώρα καυχιέται η κυβέρνηση, η χώρα έχει μετατραπεί σε εξαγωγέας ενέργειας λόγω των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Παρ’ όλα αυτά οι τιμές του ρεύματος έχουν εκτιναχθεί. Πόση, πια, αυτάρκεια να προσδοκά η χώρα;
Το «βαρύ» όμως όφελος που εξασφάλισε η χώρα βρίσκεται σύμφωνα με τον Μητσοτάκη στην «ενεργειακή κυριαρχία και ασφάλεια». Υποβάλλει την κίβδηλη ιδέα ότι τέτοιες συμφωνίες συμβάλλουν στη διασφάλιση της ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας και ότι η παρουσία των αμερικανικών εταιρειών στη χώρα εγγυάται την ειρήνη, αποτρέποντας τις τουρκικές απειλές. Πόσο αποτρέπονται οι τουρκικές διεκδικήσεις το δείχνει η ανώδυνη επιλογή των ερευνών στην πιο απομακρυσμένη περιοχή από την Τουρκία. Παρόλα αυτά ο Ερντογάν έσπευσε να επικοινωνήσει με τον Ντμπεϊμπά της Λιβύης στέλνοντας το μήνυμα για ανάλογες δραστηριότητες στη Μεσόγειο. Το δείχνει και η «προστασία» της κυπριακής ΑΟΖ από την ίδια την ExxonMobil, και τη Chevron που ερευνούν έξω από τις περιοχές που διεκδικεί η Άγκυρα. Να θυμίσουμε ότι στην Κύπρο η γαλλική Total και η ιταλική ΕΝΙ «παραχώρησαν» τα μερίδιά τους στις αμερικανικές εταιρείες για να αποφύγουν το γεωπολιτικό κόστος των τουρκικών ναυτικών «παρενοχλήσεων».
Εξάλλου, τις προσδοκίες της ντόπιας μεγάλης αστικής τάξης τις προσγείωσε ο γνωστός «αρχτέκτονας» του κάθετου διαδρόμου, Πάιατ. Σε συνέντευξή του μιλώντας για την «P-TEC» είπε ότι «είναι μακροχρόνια θέση των ΗΠΑ, υπό ρεπουμπλικανικές και δημοκρατικές κυβερνήσεις, να μην παίρνουν θέση σε θαλάσσιες διαφορές». Επισήμανε επίσης τη σταθερή, υποτελή στάση των ελληνικών κυβερνήσεων σημειώνοντας ότι: «Είναι ενθαρρυντικό για τις σχέσεις ΗΠΑ – Ελλάδας ότι δεν είναι θέμα μιας προσωπικότητας σε καμία από τις δύο χώρες, αλλά θέμα των θεσμών εξωτερικής πολιτικής».
Είναι χαρακτηριστικό ότι ελληνικές κυβερνήσεις αλλάζουν «προσανατολισμό» ανάλογα με τον ένοικο του Λευκού Οίκου. Αναφερθήκαμε παραπάνω στο αμερικανικό νον πέιπερ που κατάργησε τον East Med. Για χρόνια πρόταξαν την ατζέντα της πράσινης ενέργειας θέτοντας σε αναστολή την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στις θαλάσσιες περιοχές της δικαιοδοσίας τους. Πετρέλαιο και φυσικό αέριο εγκαταλείφθηκαν σαν «ξεπερασμένα καύσιμα». Θέλοντας να δικαιολογήσει ο Γεραπετρίτης τις κυβερνητικές «κυβιστήσεις» υποστήριξε, πρόσφατα, σε συνέδριο του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», για τον αγωγό «Eastmed» ότι «πολλές φορές είναι τόσο ταχείες οι εξελίξεις που αναγκάζεσαι να προσαρμόσεις την πολιτική σου», ενώ πρόσθεσε πως «κάτι που ήταν αναγκαίο φαντάζει παρωχημένο». Θυμίζουμε ότι ο Μητσοτάκης προχώρησε στον ενταφιασμό του φυσικού αερίου από το βήμα της ΓΣ του ΟΗΕ. Στην ίδια κατεύθυνση ο Δένδιας, ως Υπουργός Εξωτερικών, με συνέντευξη στο Arab News (Απρίλιος 2021) δήλωνε ότι το Αιγαίο, είναι ένας παράδεισος στη γη και «δε σχεδιάζουμε να τον μετατρέψουμε σε Κόλπο του Μεξικού». Επίσης, σε ομιλία του στο Όσλο (Φεβρουάριος 2022) υποστήριζε ότι «πιστεύουμε ότι η εποχή των υδρογονανθράκων είναι πλέον πίσω μας». Επανέλαβε ότι αν η Ελλάδα ξεκινούσε έρευνες τότε, θα χρειάζονταν 20 χρόνια για να ωριμάσουν και μέχρι τότε (το 2042) το προϊόν «θα ήταν αδιάφορο».
Οι ανερμάτιστοι κυβερνητικοί «σχεδιασμοί» την ίδια ώρα που χαρακτηρίζουν «παρωχημένα» και «αμφίβολης βιωσιμότητας» τα έργα της ενεργειακής διασύνδεσης Ισραήλ, Κύπρου, Ελλάδας (καλώδιο GSI και αγωγός αερίου East Med) επιχειρούν και τη νεκρανάστασή τους. Στα πλαίσια του Διατλαντικού Συνεδρίου Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ και ΗΠΑ ενεργοποίησαν το σχήμα 3+1. Στο κοινό ανακοινωθέν οι συμμετέχοντες υπουργοί «επαναβεβαίωσαν τη στήριξή τους σε ευρύτερα έργα περιφερειακής διασυνδεσιμότητας, τόσο σε αυτά που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη όσο και σε μελλοντικά, στο πλαίσιο του Διαδρόμου Ινδίας–Μέσης Ανατολής–Ευρώπης· στην ανάπτυξη της ενέργειας· και στη συνεργασία για την προστασία των ενεργειακών υποδομών». Μετά τη συνάντηση (3+1) ο Ισραηλινός υπουργός Ενέργειας και Υποδομών, Κοέν, δηλώνει: «Έχει σημειωθεί πολύ σημαντική πρόοδος όσον αφορά την πιθανότητα κατασκευής ενός αγωγού φυσικού αερίου. Πρόκειται για μια ιδέα που είχε συζητηθεί στο παρελθόν και τώρα επανέρχεται στο προσκήνιο. Οι Αμερικανοί είναι πλέον πρόθυμοι να αναλάβουν σημαντικό ρόλο». Τα σχέδια των ελληνικών κυβερνήσεων γίνονται φτερά στον δυτικό άνεμο των εκάστοτε επιλογών των ισχυρών προστατών τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου