Για να μην το πούνε εργασιακό μεσαίωνα, το είπανε freelancing

Οι κινητοποιήσεις των διανομέων έφεραν στην επιφάνεια ένα «νέο» εργασιακό καθεστώς που ονομάζεται free-lancing (partner). Το συγκεκριμένο εργασιακό καθεστώς εφαρμόζεται καθολικά από την εταιρεία διανομής wolt, ενώ την προηγούμενη εβδομάδα προσπάθησε να το επιβάλει στους εργαζόμενους και η εταιρεία e-food. Ταυτόχρονα έχει λανσαριστεί από αυτές τις εταιρείες, την κυβέρνηση και διάφορους καλοθελητές σαν μία «νέα», «σύγχρονη» και «καινοτόμα» εργασιακή σχέση. Η εργασιακή αυτή σχέση σύμφωνα με τους υπερασπιστές της ήρθε να «απελευθερώσει» τους εργαζόμενους διανομείς και να τους μετατρέψει σε «συνεργάτες-επιχειρηματίες».

Οι διανομείς στην εταιρεία e-food, ωστόσο, δεν φάνηκαν να συμφωνούν με τα παραπάνω και προχώρησαν σε στάση εργασίας και στη συνέχεια σε απεργία, προκειμένου να μην εργαστούν με το συγκεκριμένο καθεστώς. Μάλλον, η πολλή «καινοτομία» και «απελευθέρωση»… τούς έπεσε βαριά.

 Στο εργασιακό καθεστώς freelancer ο εργαζόμενος πληρώνεται με το κομμάτι (με την παραγγελία). Η πληρωμή των εργαζομένων γίνεται με απόδειξη δαπάνης ή μπλοκάκι. Οι εργαζόμενοι πληρώνουν ΤΕΒΕ, έξοδα συντήρησης και αποδίδουν δύο φορές τον μήνα ΦΠΑ. Ο εργοδότης ταυτόχρονα απαλλάσσεται από όλες τις υποχρεώσεις που έχει απέναντι στον εργαζόμενο.

Χωρίς πολλές περιστροφές, ο εργοδότης απαλλάσσεται από:
1) Ασφαλιστική κάλυψη
2) Αποζημίωση σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος
3) Αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης, ενώ ο εργαζόμενος δεν έχει ούτε το δικαίωμα ένταξης στο ταμείο ανεργίας
4) Αναρρωτική άδεια
5) Εταιρικό δίκυκλο ή αποζημίωση δικύκλου
6) Πληρωμή βενζίνης
7) 25% προσαύξηση για κάθε ώρα που ο εργαζόμενος δουλεύει στο διάστημα 22:00-06:00
8) 75% προσαύξηση τις Κυριακές
9) 100% προσαύξηση τις αργίες
10) Δώρο Χριστουγέννων (περίπου ένας μισθός)
11) Δώρο Πάσχα (περίπου μισός μισθός)
12) Επίδομα καλοκαιριού (περίπου μισός μισθός)
13) Άδεια μετ’ αποδοχών ή αποζημίωση με ληφθείσας άδειας.
Οι εργαζόμενοι της e-food, ωστόσο, δεν είδαν και με τόσο καλό μάτι την «απελευθέρωσή» τους από όλα τα εργασιακά δικαιώματά τους και αντέδρασαν με κινητοποιήσεις. Στην πραγματικότητα, εκτός απ’ όλα τα παραπάνω, το εργασιακό αυτό καθεστώς φορτώνει τον νεκρό χρόνο -στον οποίο δεν υπάρχουν παραγγελίες- στους εργαζόμενους. Το ρίσκο για το αν θα έχει δουλειά πέφτει στις πλάτες των εργαζόμενων, ενώ τα κέρδη πέφτουν στις τσέπες των εργοδοτών. Αν δεν υπάρχει δουλειά, ο εργαζόμενος βολοδέρνει άσκοπα στους δρόμους και τελικά επιστρέφει σπίτι του χωρίς να έχει βγάλει το μεροκάματο.
Πλάτη στους εργοδότες προκειμένου να λεηλατούν τα εργατικά δικαιώματα έχουν βάλει τό­σο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν, όσο και η κυβέρνηση της ΝΔ. Καταρχάς, η φιλανδικών συμφερόντων εταιρεία wolt ξεκίνησε τη δραστηριότητά της στην Ελλάδα το 2018 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Οι δεσμεύσεις, λοιπόν, του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση του εργασιακού καθεστώτος freelancing είναι κοροϊδία σκέτη. Άλλωστε, την αξιοπιστία των δεσμεύσεών του τη γνωρίζει πολύ καλά ο ελληνικός λαός. Στη συνέχεια η Νέα Δημοκρατία με τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη-Βρούτση, που ψηφίστηκε τον περασμένο Μάιο, ήρθε να θωρακίσει περαιτέρω νομικά το εργασιακό αυτό καθεστώς. Συγκεκριμένα αφιέρωσε ένα ολόκληρο άρθρο στο νόμο αυτό, το άρθρο 69. Από τα άρθρα αυτού του νομοσχεδίου, ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε τα πενήντα και τώρα παριστάνουνε τους φιλεργατικούς.
Στο άρθρο 69 ωστόσο υπάρχει και η εξής παράγραφος : «Ο πάροχος υπηρεσιών δικαιούται να χρησιμοποιεί υπερεργολάβους ή υποκατάστατους για να παρέχουν τις υπηρεσίες που έχει αναλάβει να προσφέρει». Η παράγραφος αυτή αποτελεί βούτυρο στο ψωμί των δουλεμπορικών γραφείων. Ποιος άλλος έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιεί «υποκατάστατους»; Πρακτικά, στην εταιρεία wolt συμβαίνει το εξής: Η εταιρεία προκειμένου να εξασφαλίσει εργαζόμενους (συνεργάτες) απευθύνεται σε διάφορα δουλεμπορικά γραφεία τα οποία ονομάζονται ιδιοκτήτες στόλου. Τα γραφεία αυτά προσλαμβάνουν τους εργαζόμενους και τους προσφέρουν στην εταιρεία. Στη συνέχεια σε μόνιμη βάση τα δουλεμπορικά αυτά γραφεία απομυζούν ένα 6-7% από τα μικτά έσοδα. Αν αυτό το ποσοστό το ανάγουμε στο πραγματικό εισόδημα ενός διανομέα, με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς ξεπερνάει το 12%. Επιπλέον, εκμεταλλευόμενοι τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, έχουν πάγια τακτική να ζητάνε 200€ μαύρα από τους εργαζόμενους, σαν προκαταβολή, προκειμένου να τους προσλάβουν. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα δουλεμπορικά αυτά γραφεία χρηματοδοτούνται από την ΕΕ μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ.
Το παράδειγμα των πρακτικών της wolt και της e-food είναι η εφαρμογή του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη-Βρούτση, αλλά και των νόμων των προκατόχων τους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, στην πράξη. Φαίνεται ξεκάθαρα ποιανών τα συμφέροντα εξυπηρετούν και ποιανών τσακίζουν το δικαίωμα στη ζωή και την εργασία. Αυτή είναι η περίφημη διαπραγμάτευση μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών. Αυτός είναι ο «εκσυγχρονισμός» για τον οποίο μιλάνε. Οι νέες εργασιακές σχέσεις στις οποίες αναφέρονται είναι μπαγιάτικες και σάπιες. Βυθίζουν τους εργαζόμενους σε ένα καθεστώς ανασφάλειας και τρομοκρατίας με την απόλυση να είναι πλέον νομικά μια εύκολη διαδικασία για τους εργοδότες. Ευρωπαϊκή Ένωση, Εργοδοσία και κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ξεθεμελιώνουν τα δικαιώματα των εργαζομένων που κατακτήθηκαν με αίμα.
Η μοναδική διέξοδος των εργαζομένων βρίσκεται στην πάλη τους για την ανατροπή του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη-Βρούτση, στην οργάνωση και συσπείρωση των εργαζόμενων στα σωματεία τους και στους αγώνες για την υπεράσπιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Η πάλη για την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ είναι μονόδρομος προκειμένου να ανατραπεί ο νέος εργασιακός μεσαίωνας. Η μοναδική λύση βρίσκεται στην ταξική πάλη και το οργανωμένο κίνημα.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος