Δώδεκα μέρες μετά την εξαπόλυση του πολέμου των σιωνιστών κατακτητών ενάντια στο Ιράν και τον βομβαρδισμό λίγες μέρες αργότερα των πυρηνικών εγκαταστάσεών του από τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, με στόχο να καταστρέψουν το πυρηνικό του πρόγραμμα και να ανατρέψουν το καθεστώς του, ο Τραμπ κήρυξε άρον-άρον το τέλος του πολέμου στις 22 Ιούνη, αντιμέτωπος με την άβυσσο που ανοιγόταν μπροστά του από έναν πόλεμο μακράς διάρκειας στη Μέση Ανατολή, τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για το Ισραήλ. Η ανακοίνωση του Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου τα έλεγε όλα: «Ήταν ένας πόλεμος που θα μπορούσε να είχε διαρκέσει χρόνια και να είχε καταστρέψει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή – αλλά δεν συνέβη, και ποτέ δεν θα συμβεί!».
Ένας μακρόχρονος πόλεμος βέβαια μπορεί να καταστρέψει όχι μόνο τη Μέση Ανατολή αλλά και τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Και αυτό ενδιαφέρει και φοβάται πρώτα από όλα η ηγεσία των ΗΠΑ. Και ήταν φαίνεται τόσος ο φόβος τους στην ιδέα να ξεκινήσει ένας τέτοιος μακρόχρονος πόλεμος, που ο Τραμπ ξόρκισε κάθε ενδεχόμενο να συμβεί ποτέ! Ξύπνησε στην Ουάσιγκτον ο εφιάλτης που έζησαν την τελευταία εικοσιπενταετία στη Μέση Ανατολή, όπου βούλιαξαν μέσα στο τέλμα των πολέμων τους, γνωρίζοντας συντριπτικές ήττες από τη γενναία αντίσταση των λαών του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Συρίας, της Παλαιστίνης, της Λιβύης. Ήταν αυτοί οι πόλεμοι και οι ταπεινωτικές ήττες που γνώρισαν, με τελευταία αυτή στο Αφγανιστάν το 2021, που αποτέλεσαν βασικό παράγοντα για την εξασθένηση της γενικής τους δύναμης και την παρακμή στην οποία έχουν περιέλθει. Κι αν γνώρισαν συντριπτικές ήττες τότε που βρίσκονταν στον κολοφώνα της δύναμής τους, όντας μοναδική υπερδύναμη, αναλογίζονται ποια θα ήταν στη σημερινή περίοδο η κατάληξη ενός νέου μακρόχρονου πολέμου με την πιο ισχυρή περιφερειακή δύναμη της Μέσης Ανατολής, όταν μάλιστα τώρα βρίσκονται σε πορεία παρακμής, εξασθένησης και μεγάλου εσωτερικού διχασμού, ενώ οι αντίπαλοί τους κινέζοι και ρώσοι ιμπεριαλιστές ακροβολίζονται και καραδοκούν…
Έτσι επέλεξαν με ένα βομβαρδισμό μιας νύχτας στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν να κλείσουν μονομιάς το πολεμικό μέτωπο και να μην διακινδυνεύσουν καμιά σε μάκρος πολεμική εμπλοκή.
Κήρυξε το τέλος του πολέμου ο Τραμπ και ασθμαίνοντας έσπευσε να συμφωνήσει ο Νετανιάχου, χωρίς να έχουν πετύχει κανένα από τους δυο βασικούς στόχους που έθεσαν όταν ξεκίνησαν τον πόλεμο. Ούτε το καθεστώς του Ιράν ανέτρεψαν ούτε το πυρηνικό του πρόγραμμα -πέρα από κάποιες καθυστερήσεις κάποιων μηνών όπως φαίνεται – κατέστρεψαν. Το δε πολεμικό τελεσίγραφο για «άνευ όρων παράδοση» του Ιράν κουρελιάστηκε. Σε μια εβδομάδα η «άνευ όρων παράδοση», που πρόσταζε ο Τραμπ, μετατράπηκε στο «ο Θεός να ευλογεί το Ιράν».
Κανένα σοβαρό αποδεικτικό στοιχείο δεν έχουν παρουσιάσει οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ που να αποδεικνύει την «ολοκληρωτική καταστροφή» του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Αντίθετα, η διαπιστωμένη απουσία διαρροής ραδιενέργειας αποδεικνύει πως οι διατρητικές βόμβες είτε δεν μπόρεσαν να καταστρέψουν το απεμπλουτισμένο ουράνιο είτε αυτό είχε έγκαιρα μεταφερθεί αλλού. Αποκαλυπτική υπήρξε η δήλωση του αμερικανού αντιπροέδρου, Τζέι Ντι Βανς, πως «το εκτιμώμενο απόθεμα εμπλουτισμένου ουρανίου του Ιράν βάρους 400 κιλών, το οποίο είναι κοντά στο οπλικό επίπεδο, παραμένει άθικτο παρά τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ». Πρόκειται για ευθεία διάψευση των θριαμβευτικών δηλώσεων του Τραμπ ότι κατέστρεψε ολοκληρωτικά «όλες τις πυρηνικές εγκαταστάσεις και δυνατότητες» του Ιράν. Αλλά και οι εκθέσεις των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ καθώς και η αρθρογραφία των μεγαλύτερων μέσων ενημέρωσης αμφισβητούν τα λεγόμενα του Τραμπ και κάνουν λόγο για κάποιους μήνες καθυστέρησης στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Αυτό επιβεβαιώνει και η ιρανική ηγεσία με τον υπουργό Εξωτερικών Αραγτσί να δηλώνει: «Δεν μπορεί κάποιος να αφανίσει την τεχνολογία και την επιστήμη του εμπλουτισμού με βομβαρδισμούς. Αν έχουμε τη βούληση να προχωρήσουμε ξανά στον τομέα αυτόν, και η βούληση υπάρχει, μπορούμε γρήγορα να επισκευάσουμε τις ζημιές και να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο».
Και αυτή η εξέλιξη εξοργίζει τον Τραμπ, που τόσο αυτός όσο και ο Νετανιάχου απειλούν με νέους βομβαρδισμούς το Ιράν. Στην πραγματικότητα όμως, ο «πόλεμος των 12 ημερών» της πολεμοκάπηλης συμμαχίας αμερικανών και σιωνιστών ήταν μια σοβαρή ήττα με οδυνηρές συνέπειες που θα φανούν στη συνέχεια, ένα σημείο καμπής που σηματοδοτεί τα όρια και τις δυνατότητές τους στη Μέση Ανατολή και διεθνώς κατά την περίοδο που διανύουμε.
***
Λίγες μέρες μετά την πολεμική επίθεση του Ισραήλ, ο Νετανιάχου πίεζε και εκλιπαρούσε τον Τραμπ να μπει στον πόλεμο για να τον προστατέψει και να τον διασώσει στην πραγματικότητα, αφού δεχόταν τα σκληρά πυραυλικά αντίποινα του Ιράν που προκαλούσαν πρωτοφανείς καταστροφές στις στρατιωτικές -και όχι μόνο- υποδομές του Ισραήλ. Παρά την απαγόρευση και τη συσκότιση κάθε πληροφορίας από την κυβέρνηση του Ισραήλ για τις καταστροφές που υφίστατο, ο ισραηλινός λαός που μπαινόβγαινε στα καταφύγια δεν είχε ξαναζήσει σε τέτοιες οδυνηρές πολεμικές συνθήκες. Πρώτη φορά βρέθηκε μπροστά σε σωρούς από ερείπια – ένα ελάχιστο δείγμα των ερειπίων που σωριάζει ο εγκληματίας Νετανιάχου στη μαρτυρική Παλαιστίνη και στις άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Ο περιβόητος «σιδερένιος θόλος» αλλά και η αεράμυνα των Δυτικών που προσέτρεξε σε βοήθεια του Ισραήλ στάθηκαν αδύνατο να αναχαιτίσουν το σύνολο των καταιγιστικών πυραυλικών πληγμάτων του Ιράν. Κάθε μέρα που περνούσε, καθώς είχε τρυπήσει «ο σιδερένιος θόλος», το Ισραήλ βρισκόταν όλο και σε χειρότερη θέση, στο έλεος των ιρανικών πυραυλικών πληγμάτων. Χωρίς την άμεση στρατιωτική στήριξη των ΗΠΑ, το Ισραήλ ήταν πια αντιμέτωπο με το φάσμα μιας ταπεινωτικής ήττας με καταστροφικές συνέπειες. Οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές βομβαρδίζοντας για πρώτη φορά με στρατηγικά βομβαρδιστικά B-2 και διατρητικές βόμβες τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν -μια επιχείρηση που εξελίχθηκε σε επικοινωνιακό σόου- επεδίωξαν να σώσουν το διεθνές τους γόητρο και να διασώσουν το σύμμαχό τους από τη δεινή θέση που βρισκόταν. Πανηγυρίζοντας, στη συνέχεια, και θριαμβολογώντας υποτίθεται για την «ολοκληρωτική καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν» έσπευσαν αμέσως να κηρύξουν το τέλος του πολέμου για να προλάβουν πολύ χειρότερες γι’ αυτούς εξελίξεις.
Το Ιράν που δέχτηκε απρόκλητη πολεμική επίθεση και απέκρουσε τους επιδρομείς, υπερασπίζοντας τα κυριαρχικά του δικαιώματα και ανταποδίδοντας με συντριπτικά πλήγματα, δεν είχε λόγους να αρνηθεί το τέλος των εχθροπραξιών στο βαθμό μάλιστα που οι εχθροί του δεν πέτυχαν τους στόχους τους και οι «σύμμαχοί» του, Πεκίνο και Μόσχα, για τα δικά τους συμφέροντα πίεζαν όλους για ένα συμβιβασμό. Παρά τα χτυπήματα που δέχθηκε και τις καταστροφές που υπέστηκε, το Ιράν δεν υποτάχθηκε, αντιστάθηκε στους επιδρομείς και υπερασπίστηκε την εθνική αξιοπρέπεια και κυριαρχία του. Τώρα είναι ξανά αντιμέτωπο με τις απειλές για νέους βομβαρδισμούς από ΗΠΑ και Ισραήλ, ενώ ξεκίνησαν οι Δυτικοί ιμπεριαλιστές να απαιτούν με θρασύτητα να δεχθεί το Ιράν την παρουσία του διευθυντή του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (IAEA / ΔΟΑΕ) για να ελέγξει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του που βομβαρδίστηκαν «και να διαπιστωθεί τι απέγινε το στοκ του εμπλουτισμένου ουρανίου». Ήταν αυτός ο Οργανισμός και ο διευθυντής του, που πήραν απόφαση στις 12 Ιουνίου, με την οποία κατηγορούσαν το Ιράν για μη τήρηση των πυρηνικών του υποχρεώσεων και ότι ήταν έτοιμο να κατασκευάσει ατομική βόμβα, απόφαση -κατά παραγγελία- που έδωσε το πρόσχημα στο Ισραήλ για να εξαπολύσει τις επιθέσεις του. Μάλιστα, πρώην ανώτερο στέλεχος της Μ16, των μυστικών υπηρεσιών της Μ. Βρετανίας, κατήγγειλε πως ο ΔΟΑΕ κατέληξε ουσιαστικά να λειτουργεί ως εργαλείο της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών, Μοσάντ. Και ότι η δολοφονία από το Ισραήλ 12 ανώτερων επιστημόνων πυρηνικής τεχνολογίας, στα σπίτια τους, εδράζεται και στη «συνεργασία» με την ΔΟΑΕ η οποία επέμενε να εξετάζει αυτούς τους επιστήμονες και να συλλέγει λεπτομερή στοιχεία για αυτούς -στοιχεία που στη συνέχεια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να τους εντοπίσουν και να τους δολοφονήσουν στα σπίτια τους.
Απέναντι σε αυτές όλες τις προκλήσεις, το Ιράν ανακοίνωσε πως θα διακόψει τις σχέσεις του με τον ΔΟΑΕ που λειτούργησε σαν όργανο εξυπηρέτησης των επιθετικών σχεδιασμών ΗΠΑ- Ισραήλ.
***
Ενώ η Ουάσιγκτον στήριξε αποφασιστικά το Ισραήλ αναλαμβάνοντας την κρίσιμη στιγμή με τους βομβαρδισμούς που εξαπέλυσε να διασώσει τον Νετανιάχου από τα ιρανικά πλήγματα που αδυνατούσε να αποκρούσει, Κίνα και Ρωσία πέρα από φραστικές καταδίκες των επιθέσεων ΗΠΑ-Ισραήλ ουδεμία έμπρακτη στρατιωτική βοήθεια φαίνονταν διατεθειμένες να προσφέρουν στο Ιράν. Η Μόσχα μάλιστα ανακοίνωσε πως η στρατηγική συνθήκη που υπέγραψαν το Γενάρη 2025 Ρωσία-Ιράν δεν προέβλεπε στρατιωτική αμυντική αλληλοβοήθεια και ο Πούτιν προσφέρθηκε στον Τραμπ να μεσολαβήσει για μια διπλωματική εκτόνωση της κρίσης. Μπλεγμένη η Ρωσία στον πόλεμο της Ουκρανίας ουδεμία διάθεση εμπλοκής εκδήλωσε στο πλευρό της Τεχεράνης, πέρα ίσως από κάποιο παζάρι με τις ΗΠΑ για τον πόλεμο στο Ιράν και την Ουκρανία. Στην ίδια «διπλωματική, συγκρατημένη» κατεύθυνση κινήθηκε και το Πεκίνο επιδιώκοντας να κλείσει όσο γίνεται γρηγορότερα η πολεμική σύγκρουση και να αποφευχθεί μια μακρόχρονη αντιπαράθεση που μπορούσε να οδηγήσει στο κλείσιμο των στενών του Ορμούζ, από το οποίο περνά το 50% του πετρελαίου που εισάγει η Κίνα, περίπου 5,4 εκατομμύρια βαρέλια καθημερινά. Γενικότερα η Κίνα παραμένει στην κατεύθυνση της «στρατηγικής υπομονής», εκτιμώντας ότι ο χρόνος δουλεύει αναπότρεπτα υπέρ της και σε βάρος των ΗΠΑ, επιδιώκοντας να διαμορφώσει ευνοϊκότερους όρους και προϋποθέσεις σε όλους τους τομείς και προσβλέποντας σε μια αποφασιστική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσά τους. Αυτό δεν την εμπόδισε βέβαια να συγκαλέσει τη συνάντηση υπουργών Άμυνας του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), που διεξήχθη στις26 Ιουνίου 2025 στην πόλη Τσιντάο της Κίνας. Στη συνάντηση συμμετείχαν οι δέκα χώρες του Οργανισμού, ανάμεσά τους οι υπουργοί Άμυνας της Κίνας, Ρωσίας, Ιράν, Ινδίας που συζήτησαν για τα προβλήματα άμυνας και ασφάλειας της Ευρασίας, πέντε μέρες μετά το βομβαρδισμό των ΗΠΑ στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Σε όλο αυτό το σκηνικό πολέμου ιμπεριαλιστών και σιωνιστών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρέμεινε και παραμένει σταθερά και αμετακίνητα στην υπηρεσία τους. Τη στιγμή που το φασιστικό κράτος του Ισραήλ σφυροκοπά τη Γάζα, πραγματοποιώντας έναν πρωτοφανή για τα μεταπολεμικά δεδομένα γενοκτονικό πόλεμο, τη στιγμή που έχει βομβαρδίσει το Λίβανο, έχει καταλάβει σημαντικά εδάφη στη Συρία και απειλεί με γενικευμένη ανάφλεξη όλη την περιοχή βομβαρδίζοντας για μέρες το Ιράν, ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας δε δίστασε να ξεστομίσει πως το Ιράν και όχι το Ισραήλ αποτελεί «αποσταθεροποιητικό παράγοντα στην περιοχή». Η Ελλάδα συμμετέχει ποικιλοτρόπως στους αμερικάνικους πολεμικούς σχεδιασμούς στην περιοχή. Έχει μετατρέψει τη χώρα μας σε ορμητήριο των πολεμικών επιχειρήσεων στη Μέση Ανατολή, μέσα από τις αμερικανονατοϊκές βάσεις, όπως της Σούδας, που μπαινοβγαίνουν τα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ. Η ευθυγράμμιση της χώρας με τις ιμπεριαλιστικές επιταγές και τον πόλεμο του Ισραήλ απέναντι στο Ιράν δεν εμπλέκει μόνο επικίνδυνα τη χώρα μας στα τυχοδιωκτικά φιλοπόλεμα σχέδια των ιμπεριαλιστών και των σιωνιστών, αλλά ταυτόχρονα την μετατρέπει σε πολεμικό στόχο απέναντι σε μια προοπτική κλιμάκωσης των συγκρούσεων στην περιοχή.
Ύστερα από αυτές τις εξελίξεις, το φιάσκο του πολέμου των ιμπεριαλιστών και σιωνιστών, η κατάσταση που θα διαμορφωθεί στη Μέση Ανατολή δεν θα έχει σχέση με την κατάσταση που επικρατούσε πριν δυο εβδομάδες. Το στραπάτσο του σφαγέα Νετανιάχου θα βάλει τη σφραγίδα του στο εσωτερικό του Ισραήλ και στη Μέση Ανατολή. Κι αν ο Τραμπ παρέμβηκε στο εσωτερικό του Ισραήλ για να σταματήσει το δικαστήριο που είχε στηθεί για τον Νετανιάχου τον οποίο έχρησε αηδιαστικά «ήρωα πολέμου», όταν θα κατακάτσει η σκόνη του πολέμου, η πολιτική κρίση -που κυοφορούνταν μήνες και προσπαθούσε ο σφαγέας Νετανιάχου με τους πολέμους να την τρενάρει και να την πνίξει- μπορεί να ξεσπάσει οξύτερη και να τον καταπιεί.
Το αίμα που έχυσε και χύνει ο αδούλωτος Παλαιστινιακός λαός και οι λαοί της Μέσης Ανατολής μπορεί να ανοίξει μια νέα ελπιδοφόρα μέρα στον αγώνα για πατρίδα και ελευθερία.
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου