Εν μέσω φιλοφρονήσεων πριν από λίγες μέρες ο επικεφαλής του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), Άνχελ Γκουρία, παρέδωσε στον πρωθυπουργό την έκθεση και τα πορίσματα του Οργανισμού για την ελληνική οικονομία.
Αφού “συμφώνησαν” για τη «βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη, και μάλιστα μακροπρόθεσμα» που επαγγέλλεται ο Αλ.Τσίπρας, και αφού διαπίστωσαν ότι “η ελληνική οικονομία ανακάμπτει”, ο Γκουρία φρόντισε να τονίσει ότι “οι κίνδυνοι εξακολουθούν να υφίστανται” και ότι η ελληνική κυβέρνηση “οφείλει να προχωρήσει σε διορθωτικές κινήσεις και πρόσθετες μεταρρυθμίσεις” που θα ισχύσουν και μετά το περιβόητο “τέλος των μνημονίων” .
Στην έκθεση αυτή, λοιπόν, ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι η αναπτυξιακή πορεία της χώρας θα συνεχιστεί και το 2019, αρκεί να συντρέχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις σε διάφορους τομείς και κυρίως στα Εργασιακά.
Πρώτον, υποδεικνύει ότι «οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας θα πρέπει να γίνουν επαρκώς ευέλικτες, ώστε να μπορούν να προσαρμόζονται σε συγκεκριμένες συνθήκες σε επίπεδο επιχείρησης». Επιπλέον, να μην υπάρχουν αυτόματες επεκτάσεις των ευνοϊκότερων ρυθμίσεων (ήτοι καθολική εφαρμογή της καλύτερης για τον εργαζόμενο σύμβασης σε έναν κλάδο), προκειμένου να μην πληγεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Συνεπώς, ο ΟΟΣΑ ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές υπονομεύει τις κλαδικές συμβάσεις, δίνει χώρο στις επιχειρήσεις για μεγαλύτερη ευελιξία μισθών, ωραρίων κτλ., όταν οι τελευταίες επικαλούνται έκτακτες και επείγουσες οικονομικές ανάγκες, και, τελικά, επιτάσσει την κυριαρχία των επιχειρησιακών συμβάσεων στο διηνεκές.
Δεύτερον, για τον κατώτατο και υπο-κατώτατο μισθό, ο ΟΟΣΑ συνιστά τη σύσταση μίας Επιτροπής από “κοινωνικούς εταίρους και ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες”, που θα προτείνει την “αναπροσαρμογή” τους. Συγκεκριμένα, προτείνει να συνδεθεί ο υπο-κατώτατος μισθός με την εμπειρία του εργαζόμενου και όχι με την ηλικία του, όπως ισχύει σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι ένας εργαζόμενος χωρίς εμπειρία και ανεξαρτήτως ηλικίας θα πρέπει να αμείβεται τα πρώτα χρόνια της εργασίας του με μόλις 511 ευρώ μεικτά, κάτι που θα δημιουργήσει για τις επιχειρήσεις μια ακόμα μεγαλύτερη δεξαμενή φτηνών εργαζομένων (πολλοί είναι πλέον οι 30άρηδες χωρίς επαρκή εργασιακή εμπειρία λόγω ανεργίας), και για τους εργαζόμενους μια εφιαλτική και τουλάχιστον αναξιοπρεπή εργασιακή κατάσταση.
Οι παραπάνω συστάσεις του ΟΟΣΑ δίνουν και το στίγμα για τη “μετα-μνημονιακή” εποχή που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση: προσφέρει γη και ύδωρ στις επιχειρήσεις ώστε να βελτιώσουν τους “δείκτες ανταγωνιστικότητάς” τους με τη διατήρηση της διάλυσης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και με τη “μεταρρύθμιση” που θα συνδέει τον υπο-κατώτατο μισθό με την εργασιακή εμπειρία, ώστε να τον επεκτείνει σε μεγαλύτερα κομμάτια του εργαζόμενου πληθυσμού. Κάνουν σκόνη, επίσης, τα όσα διαρρέει η κυβέρνηση ότι δήθεν “με την έξοδο από τα μνημόνια θα αποκατασταθούν αδικίες” για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τον κατώτατο μισθό.
Ετσι μετά την ΕΕ, το ΔΝΤ, τον ΣΕΒ και τα αστικά επιτελεία, ένας ακόμα οργανισμός των διεθνών ιμπεριαλιστικών κέντρων, ο ΟΟΣΑ, επανέρχεται για την ελληνική υπόθεση για να υποδείξει την πολιτική που θα πρέπει να εξακολουθήσει να ισχύει: γι’ αυτούς δεν υπάρχει “ανάπτυξη” χωρίς συνέχιση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, συμπίεση του μισθού και εντεινόμενη εκμετάλλευση των εργαζόμενων.
Αυτού του είδους την “ανάπτυξη” εννοεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρά τις δημαγωγίες της για τις συλλογικές συμβάσεις και τον κατώτατο μισθό. Απόδειξη το κείμενο της «Στρατηγικής ανάπτυξης για το μέλλον» που συμφώνησε πρόσφατα με το κουαρτέτο, το οποίο υιοθετεί αυτά που επιτάσσει ο ΟΟΣΑ και δίνει απόλυτη προτεραιότητα στη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.
Σχετικά με τον κατώτατο μισθό, το εν λόγω κείμενο αναφέρει: «Το νέο επίπεδο του κατώτατου μισθού θα καθοριστεί μέσω του πρόσφατα βελτιωμένου συστήματος, το οποίο απαιτεί μια εκτεταμένη εκτίμηση επιπτώσεων (...) Οι αλλαγές στο επίπεδο του κατώτατου μισθού θα λάβουν υπόψη τις εξελίξεις στην παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα, καθώς και το ποσοστό συνολικής ανεργίας, το ποσοστό ανεργίας των νέων και τα ισχύοντα μισθολογικά επίπεδα». Και συνεχίζει: «Το νέο επίπεδο του κατώτατου μισθού θα καθοριστεί μέσω συνολικής εκτίμησης των επιπτώσεων, σύμφωνα με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο», με «κεντρικό ρόλο στους κοινωνικούς εταίρους και αποφασιστικό ρόλο στο κράτος».
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση σε κανένα σημείο αυτού του κειμένου δεν προβλέπει αύξηση του κατώτατου μισθού. Δεν γίνεται λόγος ούτε καν για την κατάργηση του υπο-κατώτατου μισθού. Αντίθετα, προεξοφλείται ο “αποφασιστικός ρόλος του κράτους” στον καθορισμό του κατώτατου μισθού. Με άλλα λόγια η διατήρηση του σημερινού καθεστώτος καθορισμού του κατώτατου μισθού με κυβερνητική απόφαση.
Η “στρατηγική ανάπτυξης” της κυβέρνησης ουσιαστικά και απερίφραστα θα στηριχθεί στην παγίωση και στην επέκταση των σημερινών άθλιων κατώτατων και υπο-κατώτατων μισθών. Η “φάση της ανάπτυξης” θα είναι ευθυγραμμισμένη με τέτοιου είδους προστάγματα του ΟΟΣΑ, της ΕΕ, του ΣΕΒ κλπ. και, ως εκ τούτου, οι όποιες διακηρύξεις για έξοδο από τα μνημόνια από τώρα κιόλας αποκαλύπονται ψευδείς και παραπλανητικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου