Νέος βαθύς διχασμός προέκυψε στο Κίνημα Αλλαγής με αφορμή το Μακεδονικό. Ύστερα από το επίδικο πολιτικό συμβούλιο του ΚΙΝΑΛ, στο οποίο όλοι οι λοιποί συμβαλλόμενοι αρχηγοί των τάσεων διαφοροποιήθηκαν, η μειοψηφούσα Φώφη Γεννηματά διακήρυξε αλαζονικά πως "την πλειοψηφία την εκφράζει ο επικεφαλής, το μόνο εκλεγμένο όργανο και μάλιστα από τη βάση."
Έστειλε έτσι σαφές μήνυμα στους υπόλοιπους δελφίνους που τάχθηκαν υπέρ της συμφωνίας Τσίπρα-Ζάεφ , οι οποίοι "καλούνται να ακολουθήσουν τη γραμμή του ενός" (Θεοδωράκης).
Απέναντι στην Φ. Γεννηματά, ο αρχηγός του Ποταμιού εξέφρασε την ανοιχτή διαφωνία του. Θυμήθηκε όψιμα πως "ο ίδιος έχει και κόμμα, ενώ οι άλλοι στο πολιτικό συμβούλιο που δέχονται αυτή τη λειτουργία δεν έχουν". Παριστάνοντας τον αδιάλλακτο Ροβεσπιέρο, λογοκόπησε πως "δε μεταβάλλει τις απόψεις του επειδή ο αέρας φυσά
ανάποδα".
Σε ανάλογο μήκος κύματος με αιχμές περί ΠΑΣΟΚ PLUS, αλλά σε πιο χαμηλούς τόνους, κινήθηκε και ο Θεοχαρόπουλος. Τελικά και προκειμένου να σώσουν τα προσχήματα, οι "πέντε" συντάχθηκαν με την αρχηγό του κεντροαριστερού δεκανικιού υπερψηφίζοντας την πρόταση δυσπιστίας της ΝΔ προς την κυβέρνηση.
Παρόλα αυτά (και) τα μεθεόρτια της εν λόγω οπερέτας κατέδειξαν πως η περιβόητη ενότητα στην κομματική Βαβέλ της Γεννηματά παραμένει πουκάμισο αδειανό.
Πιο συγκεκριμένα, την ίδια στιγμή που η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αρνήθηκε "να δεχτεί τις υποδείξεις" του προέδρου του ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού κόμματος, εισπράττοντας για το λόγο αυτό τα εύσημα του Ά. Γεωργιάδη, ο Γ. Παπανδρέου, ως επικεφαλής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αβάνταρε με ζήλο το Ζάεφ για "την επιτυχή ολοκλήρωση κάθε απαραίτητου σταδίου που θα οδηγήσει στην εφαρμογή αυτής της συμφωνίας".
Είναι χαρακτηριστικό πως κεντρικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στοχοποιώντας την ηγεσία Γεννηματά έκαναν λόγο για το Κίνημα Αλλαγής που συνιστά "καρικατούρα ενός κόμματος που δεν υπάρχει πια", αναγορεύοντας στην ουσία τον Τσίπρα σε αυθεντικό εκπρόσωπο της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα. Δεν παρέλειψαν εξάλλου να πλέξουν το εγκώμιο του Θεοδωράκη που "έσωσε την τιμή του" για όσο παραμένει στο μόρφωμα της Φώφης.
Από την πλευρά του ο Σ. Θεοδωράκης - ο οποίος "νόμιζε πως θα μπούμε στο ΠΑΣΟΚ και θα τους πάρουμε το μαγαζί" (Ψαριανός)- με περίσσεια πολιτικού χαμαιλεοντισμού πεύδει να ξεκαθαρίσει δήθεν πως το Ποτάμι "θα ψηφίσει τη συμφωνία, αλλά δε θα στηρίξει την κυβέρνηση".
Βλέποντας πως η ηγεσία Γεννηματά απαιτεί την άνευ όρων υποταγή και στοίχηση των υπόλοιπων δελφίνων υπό την μπαγκέτα της, ο αρχηγός του Ποταμιού υψώνει τη ρομφαία της "ανανέωσης" απέναντι στο "συντηρητικό ΠΑΣΟΚ".
Επιδιώκοντας παράλληλα να πλασαριστεί ως πολύτιμη εφεδρεία με φόντο και τις ποικίλες διεργασίες αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, ο Θεοδωράκης, που κατά τα άλλα "δε θα κάνει τα ρεπό του Καμμένου", είναι πρόθυμος "μετά τις εκλογές, αν υπάρχει κάτι ωφέλιμο για την κοινωνία θα το στηρίξουμε".
Δημαγωγώντας κι αυτός με τη σειρά του ανέξοδα, κομπορρημονεί υποκριτικά πως τον τελευταίο λόγο για το μέλλον του ποταμίσιου αναχώματος θα έχει η Μεγάλη Συνάντηση των Αντιπροσώπων (ΜΕΣΥ).
Τροχειοδεικτικό ωστόσο του βαθαίματος της κρίσης στο κεντροαριστερό δεκανίκι της Φώφης, αποτελεί αφενός η αποχή των στελεχών του Ποταμιού από την εκλογική διαδικασία-φάρσα στις 24 Ιούνη για την ανάδειξη συντονιστικών γραμματειών των τοπικων οργανώσεων (τις οποίες η ίδια η αρχηγός του "νέου φορέα" σε μια διαστροφή της κοινής λογικής χαρακτήρισε ως "το δεύτερο, με δημοκρατικές εσωκομματικές διαδικασίες νομιμοποιημένο όργανο").
Αφετέρου, η fast-truck συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλίου -από την οποία αποκλείστηκε αλλά και στοχοποιήθηκε ευθέως ο Θεοδωράκης- όπου η Φ. Γεννηματά από κοινού με τους λοιπούς τέσσερις δελφίνους διακήρυξαν πως "συζητήσεις για αποχωρήσεις εν αναμονή δε βοηθούν. Το Κίνημα Αλλαγής είναι ένα ποτάμι που δε γυρίζει πίσω".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου