Επίδειξη δύναμης και δημιουργία νέων τετελεσμένων από την Τουρκία

Μπροστά σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση ο λαός και η χώρα μας

Κοινός αγώνας των λαών Ελλάδας και Τουρκίας ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο και τον εθνικισμό

Η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκεται στο «κόκκινο». Η τουρκική επιθετικότητα απέναντι στην Ελλάδα κλιμακώνεται και πάλι, μετά την πρόσφατη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, μερικής οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών. Σε μια επίδειξη δύναμης και δημιουργίας νέων τετελεσμένων, το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Ορούτς Ρέις», υποστηριζόμενο από μεγάλο αριθμό τουρκικών πολεμικών πλοίων, είναι έτοιμο να πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες στη θαλάσσια περιοχή νότια του Καστελλόριζου, μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Όλες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν πως διαμορφώνεται μια εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση για τη χώρα και το λαό μας. Με το ενδεχόμενο μιας ελληνοτουρκικής πολεμικής εμπλοκής να ενισχύεται.

Έχουμε, οριστικά, εισέλθει σε μια νέα φάση μεγάλης κλιμάκωσης των τουρκικών προκλήσεων και επιθετικότητας. Ο εθνικιστικός παροξυσμός της γειτονικής χώρας δεν αρκείται πλέον στις επαναλαμβανόμενες εμπρηστικές διακηρύξεις περί αναθεώρησης της Συνθήκης της Λοζάνης. Δημιουργεί και «κατοχυρώνει» διαρκώς νέα «τετελεσμένα» και περνάει στην έμπρακτη -στρατιωτικού τύπου- επιβολή. Υλοποιεί -βαθμιαία- τον ευρύτερο σχεδιασμό του για τη δημιουργία της «Μεγάλης Τουρκίας», της περιβόητης «Γαλάζιας Πατρίδας». Η τουρκική ολιγαρχία ασύδοτη μετά το τουρκο-λιβυκό Μνημόνιο και την απροκάλυπτη στρατιωτική εμπλοκή της στη Λιβύη, αγνοεί πλήρως ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στη γραμμή Καστελλόριζο-Ρόδος-Κάρπαθος- Με τις κινήσεις αυτές, η τουρκική ολιγαρχία επιχειρεί επέκταση της κρατικής κυριαρχίας της, δραστική διεύρυνση των περιοχών ελέγχου της και των γεωστρατηγικών της συμφερόντων. Στόχος της είναι να καταστεί ισχυρή και αδιαμφισβήτητη περιφερειακή δύναμη.

Οι προκλήσεις, οι επιθετικές ενέργειες και οι πολεμικές κινήσεις της διαδέχονται η μια την άλλη, ανοίγοντας ταυτόχρονα πολλά μέτωπα.

***

Όλες οι εξελίξεις, ιδιαίτερα οι πρόσφατες, έχουν καταρρακώσει τη διαχρονική πολιτική της ελληνικής ολιγαρχίας και όλων των κυβερνήσεών της. Η εναπόθεση της «διευθέτησης» της ελληνοτουρκικής κρίσης στην «υψηλή εποπτεία» των «συμμάχων», άμεση συνέπεια της πολιτικής της υποτέλειας και της υποταγής στα αμερικανονατοϊκά συμφέροντα, έχει ανοιχτά χρεοκοπήσει. Αυτοί στους οποίους μονίμως προστρέχουν, εκλιπαρώντας βοήθεια και στήριξη, εμφανίζοντάς τους σαν εγγυητές των ελληνικών συμφερόντων, απαντούν με υπεκφυγές, με συστάσεις για «ψυχραιμία» και «διάλογο», με «ευχές» για «επίλυση των διαφορών».

Όταν η τουρκική ολιγαρχία διεκδικεί ελληνικά νησιά και αμφισβητεί έμπρακτα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, όταν κλιμακώνει τον επιθετισμό της ετοιμάζοντας τα γεωτρύπανά της να τρυπήσουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Γερμανία -που στην παρούσα φάση διαδραματίζει κομβικό ρόλο- μιλούν για «αμφισβητούμενες» ή «διαφιλονικούμενες» περιοχές. Πανικόβλητη η κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη μπροστά στην πολεμική απειλή, με τη συναίνεση και στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας του αστικού πολιτικού συστήματος, πίσω από τις δηλώσεις περί ψυχραιμίας, αποφασιστικότητας και σχεδίων αποτροπής, στρώνει το έδαφος για τον περίφημο επώδυνο συμβιβασμό με την Τουρκία. Αυτή είναι η «εθνική γραμμή».

Η παραπομπή στο Δικαστήριο της Χάγης προβάλλεται σαν η μόνη «ρεαλιστική» στρατηγική. Κατόπιν πολεμικής εμπλοκής ή και χωρίς μια τέτοια εξέλιξη, η ελληνική ολιγαρχία είναι έτοιμη να βάλει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής της καταφυγής στην ιμπεριαλιστική «προστασία», της πολιτικής του κατευνασμού και της συνεχούς υποχωρητικότητας απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό.

Δεν υπάρχει ιμπεριαλιστική προστασία. Δεν υπάρχει ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα κάτω από την ιμπεριαλιστική ομπρέλα. Μόνο καταπάτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, διαρκής απειλή πολέμου και καταστροφής.

Οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν. Η ελληνοτουρκική φιλία, όμως, δεν οικοδομείται με την υποχωρητικότητα απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό και, πολύ περισσότερο, με την πειθήνια υπακοή στα ιμπεριαλιστικά προστάγματα. Μόνο η συνεπής αντιιμπεριαλιστική πάλη, ενάντια στην πολιτική της υποτέλειας και της υποταγής, η κοινή πάλη του ελληνικού και τούρκικου λαού ενάντια στην πολιτική των κυρίαρχων τάξεων και τον εθνικισμό, και η αποφασιστική καταγγελία επεκτατικών βλέψεων και αλλαγής συνόρων, μπορεί να αποτρέψει επικίνδυνες εξελίξεις.https://www.m-lkke.gr/