ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑΤΑ

Συνεχίζουμε με το δεύτερο μέρος από την έρευνα με τον τίτλο “ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑΤΑ“. Πρόκειται για ένα σύντομο απόσπασμα, που αναφέρεται στην κατηγοριοποίηση των “παιδομαζωμάτων”. Όπως, όμως, πολύ σωστά επισημαίνεται, πρόκειται για ΠΑΘΗ παιδιών, όποιος κι αν είναι ο οργανισμός που πραγματοποιεί το “παιδομάζωμα” και για όποιο σκοπό κι αν το διενεργεί. Τα παιδιά είναι τα θύματα ενός αγώνα επιβίωσης και επικυριαρχίας…

Η ομάδα του blog των Λαμπράκηδων

2. ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟΙ

Υπήρξαν πολλών ειδών μετακινήσεις πληθυσμών, ίσως και απρόβλεπτες, πριν από τη λήψη μέτρων για τη μέριμνα του πληθυσμού. Τα μέτρα πρόληψης προσδιορίζονται στο 1946 και 1947. Μια κατηγοριοποίηση των μετακινήσεων:

α) Η πολυπληθέστερη, οργανωμένη και υποχρεωτική μετακίνηση, των «ανταρτόπληκτων ή «συμμοριόπληκτων», προς τις πόλεις, με ευθύνη της Ελληνικής κυβέρνησης [2. Άγγελος Ελεφάντης, Μας πήραν την Αθήνα. Ξαναδιαβάζοντας την ιστορία 1941-1950, εκδ. «Βιβλιόραμα», 2003, σελ. 129, επίσης ο Dominique Eudes Οι Καπετάνιοι. Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος 1943-1949, εκδ. «Εξάντας», 1974, ανάγει την έναρξη του εγχειρήματος στο 1946-1947], με το σχέδιο «νεκρή ζώνη». β) Σε περιορισμένη κλίμακα με ευθύνη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) [3. Milan Ristovic, Το πείραμα του Μπούλκες. «Η Ελληνική Δημοκρατία» στη Γιουγκοσλαβία 1945-1949, εκδ. «Αφοί Κυριακίδη ΑΕ», 2006, σελ. 15] προς τα βόρεια σύνορα. Και γ) Η απροσδιόριστης έκτασης εθελούσια ή μη απομάκρυνση μακριά από τα επικίνδυνα πεδία και η φυγή προς διάφορες κατευθύνσεις.
Οι παραπάνω μετακινήσεις ιστοριογραφικά δεν εντάσσονται στο παιδομάζωμα, ίσως διότι δεν εμπερικλείουν «αρπαγμένα» παιδιά. Αυτό δεν έχει σχέση με προσπάθειες ελαχιστοποίησης των δεινών, ούτε με τη χειραγώγηση της μνήμης. Στο παιδομάζωμα εντάσσουμε και άλλες κατηγορίες παιδιών που δεινοπάθησαν, όπως αυτό που ονομάζομε διευρυμένο παιδομάζωμα, όπως επίσης και κατηγορίες που συνθέτουν το όλο πρόβλημα των παιδικών παθών. Σίγουρα όμως οι παραπάνω κατηγορίες εμπεριέχουν παιδιά, που θα ζήλευαν την τύχη των «αρπαγμένων» και η απορία που εύλογα προκύπτει, είναι γιατί να το περιορίζουμε, αντί να το εξετάζουμε σε όλες τις διαστάσεις του προβλήματος σε μια ενιαία βάση. Το σύνολό τους ίσως αντικατοπτρίζει τη σφαιρική εικόνα. Γιατί είναι διαφορετική η εικόνα του αντικειμένου από τον σπασμένο καθρέπτη, απ’ ό,τι από τον ατόφιο και καθαρό. Αν ευσταθεί το σκεπτικό αυτό, ο όρος και οι συναφείς όροι που επικράτησαν, μάλλον είναι αδόκιμοι. Ένας όρος που συμπυκνώνει τα παραπάνω θα μπορούσε να είναι ΤΑ ΠΑΘΗ. Παρόλα αυτά θα συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε τους όρους που επικράτησαν.

Παληοτάκης
Για το blog των Λαμπράκηδων
www.lamprakides.gr/blog